Deze foto maakte ik op 4 augustus. Het was de laatste keer dat het warm was en de zon scheen. Het was ook de laatste keer dat ik alleen was. Met een picknicklunch, een boek, een ijskoud riviertje om in te badderen, met bomen, planten, vlinders en een Romeins bruggetje. Zeg maar de omstandigheden waar ik gelukkig van word. Op 8 augustus sloot ik me op in een hotelkamer in Oviedo.
Nieuwe dingen proberen
Je weet het pas als
Er is een bekende uitspraak onder pelgrims: the Camino provides. De Camino geeft je wat je nodig hebt. Op vrijdag 21 juli zag ik een kans die ik wel moest grijpen. Over serendipiteit.
Standplaats Cuerres
Groeten uit Cuerres, een gehucht in Asturias. Ik heb hier nu 3 nachten geslapen. Dat is niet wat pelgrims doen. Ik ben overgelopen naar de andere kant.
Camino voltooid
Op donderdag 20 juli had ik voor het eerst het gevoel dat mijn pelgrimstocht voltooid
Van Bilbao naar Santander. Zingen met de nonnen, een alternatieve klauterpartij, wakker worden van het gekrijs van zeemeeuwen, met 25 nationaliteiten in één herberg slapen, een macrobiotische viergangenlunch, handwasjes drogen in de wapperende wind, kletsen in 5 talen, 40.000 stappen op de stappenteller en de zee, de zee, de zee!
Glibberige modderpaden
De aankomst in Bilbao was fijn. Het was een miezerige dag geweest. Ik had uren lopen ploegen in de regen over eindeloze, modderige en soms spekgladde bospaden.
Bericht uit Spanje. In plaats van een ansichtkaart. Alles gaat goed. Nou ja, bijna alles. Het is fijn hier en ik wil nog niet naar huis. Mijn posts zijn een beetje anders zolang ik aan het lopen ben, maar dat kunnen jullie vast wel aan. Dit bericht typ ik staand vanaf de publieke computer in het toerismebureau van Deba.
Gestrand aan het strand
Baskenland. Aan de Spaanse kant van de Rio Bidasoa, de grens met Frankrijk. Eigenlijk wel gepast
Lonneke hier, vanaf de Veluwe. Kunt u mij lezen? Ik ben aan het oefenen voor de Camino del Norte. Ook wat het bloggen betreft, want dat moet straks even vanaf mijn telefoon.
Let op. Hier volgt een niemendalletje.
Camino del Veluwe
De foto maakte ik gisteren. Ah ja gisteren, toen was het fijn. Gelopen in het zonnetje, een plons in het buitenzwembad en toen lekker relaxen bij mijn hut.
Ik zit middenin een wandeldriedaagse over de Veluwe. Heeft ze
Het is voorpret galore in Casa Lonica. Ik heb de eerste 3 periodes van mijn buitenspeeljaar gepland, en die concurreren met elkaar qua leukheid. Waarom heb ik niet eerder ontslag genomen?
Zwerftijd
Hoe zat het ook alweer? Ik ga eerst een tijdje zwerven door Spanje en werken als digitale nomade en vrijwilliger. In de april FAQ licht ik het hoe, wat en waarom toe in 7 vragen en antwoorden. Er valt nog heel veel te leren, te ontdekken en
Ik las pas geleden een blogpost van mezelf terug uit juni 2015 en zag dat het zaadje van Project Lonica daar geplant is. Een leven kan best veel veranderen in 2 jaar tijd.
Pelgrimstocht in 2015
Ik schreef die post niet op deze blog (die had ik toen nog niet), maar op Van Amsterdam naar Santiago, waar ik verslag deed van mijn pelgrimstocht. In juni 2015 zat ik middenin mijn sabbatical. Ik had 4 maanden vrij genomen van kantoor.
Mensen vragen al een tijdje of ik al aan het aftellen ben. Bij deze. Er hangt een whiteboard in mijn woonkamer. Daarop hou ik sinds het Pinksterweekend bij hoeveel dagen er nog over zijn. Vandaag staat er ’28’.
De rest van het whiteboard is gevuld met mijn to do list, die nog elke dag groeit.
Eerste ingepakte dozen
Het goeie nieuws is dat er inmiddels ook dingen van de to do list afgestreept worden. In het afgelopen Pinksterweekend werden
Martin van den Berg zegde in de zomer van 2016 zijn kantoorbaan op, verkocht zijn huis en is nu fulltime huis- en huisdierenoppasser. ‘Ik heb de strategie van een amoebe. Ik ben niet doelgericht, maar beweeg met de stroom mee. Ik neem de mooie dingen op mijn pad in mijn leven op, en wat niet bij me past laat ik liggen.’
Maagzweer
Na mijn studietijd vond ik een baan als consultant, met een lease-auto en een riant salaris. Maar dat
‘Je hebt geen invloed op de wind, wel op de stand van je zeilen.’ Deze is bekend, toch? En hartstikke waar. Maar hoe vaak passen we hem niet toe? Alles willen controleren is de 4e doodzonde uit het boek If You’re So Smart, Why Aren’t You Happy?
Ontslagdatum
We hebben een sterke behoefte aan controle. We worden onrustig van onzekerheid en doen er alles aan om die weer op te heffen. Ik heb die behoefte zelf ook. Het was alweer een