pelgrimeren - Lonneke Lodder

25 mrt

Vertrekdatum bepaald!

12 comments

In een vlaag van daadkracht klikte ik op ‘nu boeken’. En hopla, het is een gedane zaak. Op 4 juli 2017 vertrek ik met de trein naar de Spaanse grens. Enkele reis. Ik vind het wel een mooi kadootje voor mijn verjaardag, want dat is ook nog vandaag. Pelgrimsroute ‘Pak uw koffers maar in!’ zegt de website van NS Internationaal. Koffers gaan het niet worden. Ik stap met een flinke, maar slechts halfvolle rugzak de trein in. Als je

11 mrt

El Camino del Norte

5 comments

Nog vier maanden en dan mag ik weer! Sinds ik een besluit heb genomen, gutst het pelgrimsbloed door de aderen. Ter lering ende voorpret, dit is de Camino del Norte! In volle vaart vooruit Gut, wat kan knopen doorhakken toch lekker voelen! Ik heb steeds scherper voor ogen hoe de komende twaalf maanden eruit gaan zien (daar volgt binnenkort een andere blogpost over, ik wacht nog op antwoord van een paar instanties). Na een tijdje vertwijfeld op een aantal

10 jan

Albergue Lonica

2 comments

Een paar weken geleden schreef ik over het idee om eerst een jaar als digitale nomade door Spanje te trekken voordat ik een definitieve keus maak over mijn vestigingsplaats. Dat idee begint steeds meer te beklijven in mijn hoofd. Op donkere, winterse avonden is het heerlijk om de snoepwinkel in te duiken: wat is er allemaal mogelijk als je een jaar lang op een schoenveter door Spanje wilt trekken? Veel, heel veel! Bijvoorbeeld pelgrims opvangen op de Camino de Santiago.

23 dec

Een jaar als digitale nomade

10 comments

Ik denk de laatste tijd veel na over wat ik wil doen vanaf augustus 2017, als ik geen baan meer heb. Wil ik dan meteen naar Asturias verhuizen, of eerst nog een tijdje rondreizen door Spanje? Ik neig op dit moment sterk naar het laatste. Die optie is zelfs een beetje groter geworden in mijn hoofd. Hoe gaaf zou het zijn om een vol jaar als digitale nomade te leven? Twee belangrijke beslissingen De eerste sprong is gewaagd, ik

03 sep

Een jaar besparen, het slijtagespook

7 comments

In augustus ging ik een weekje wandelen in Frankrijk met een vriendin. Het zorgde voor een onvermijdelijke confrontatie met het slijtagespook: mijn wandeluitrusting is nu wel echt ouwe meuk aan het worden. Het spul is allemaal intensief gebruikt. Die rugzak kocht ik in 2011. Sindsdien heb ik hem naar ruige schatting zo’n 5.000 km en 230 dagen gedragen. Hij is aan vervanging toe. Ik begin na een jaar zuinig aan doen steeds vaker tegen het slijtagespook aan te lopen. Steeds

16 mrt

Ode aan nu

Ik ben – naast allerlei andere dingen – ook een pelgrim. Dat word je vanzelf een keer als je pelgrimstochten loopt. Het is wat lastig te omschrijven hoe dat gaat en wat je ervoor moet doen, maar op een dag voel je dat je er eentje bent. Het is een virus en de besmetting is chronisch. Vraag het maar aan andere pelgrims. De weg lonkt. Altijd. Na de Camino, en nu? En nu ik al sinds 20 juli 2015

26 okt

Het Grote Plan

Er waren onderweg naar Santiago een aantal beslissende momenten. In Moissac, op de GR65 richting de Pyreneeën, mocht ik in een herberg een briefje trekken. Abandonner tes peurs stond erop, laat je angsten los. Ik wist niet zo goed wat ik ermee aan moest. Ik was op de Camino nergens bang voor. Ik stopte het in mijn portemonnee. Honderden kilometers later, tussen Estella en Los Arcos op de Camino Francés, komt het weer tevoorschijn. En opeens weet ik het: dit

25 okt

Proloog

2 comments

Er is een Lonneke van vóór de zomer van 2015 en eentje van daarna. De Lonneke van vóór de zomer was een ooit-dromer. Iemand die het op papier prima voor elkaar had. Een luxe appartement in de mooiste stad van de wereld, gezond als een vis, een goed betaalde baan en een leuk sociaal leven. En toch sluimerde er een ongenoegen. Een is-dit-alles gevoel. Ze werkte niet met hart en ziel, maar met haar hoofd. Ze vroeg zich na een