14 jun

Inhaalrace met de tuin

Ik kon me er nauwelijks toe zetten tijdens de lockdown. Begin mei was de moestuin meer een oerwoud. Maar ik heb me erdoor geploegd. Een tuinupdate en een twijfel. #1 Duurbetaalde tuinbonen Oeh, wat zijn boterzachte tuinbonen zo vanuit de tuin op je bord lekker! Maar toch denk ik niet dat ik ze dit jaar weer zaai. Man, wat een strijd heb ik moeten leveren. Ik had in februari al zwarte luizen op mijn planten. Had ik nog zó
Read More
12 dec

Wintermoestuin

Hoogste tijd voor een update voor alle moestuinliefhebbers! Ook in de winter gebeurt er nog van alles. Dit stadsmens is inmiddels zo’n tuinnerd geworden dat ik het kicken vind om te bedenken wat er zich allemaal onder die bladeren afspeelt. De allerlaatste courgette Het is december en ik eet nog steeds uit de tuin. Ik ben nu bezig aan de allerlaatste courgette. Nummer 33, van één stekje. In juli at ik de eerste. En zo is het met courgettes
Read More
21 feb

Tuinklooien

Eindelijk is het zo ver! Ik kan helemaal los met tuinklooien. Het was een van mijn grote fantasieën toen ik met Project Lonica begon: zelf groente verbouwen en fruit telen. Ik weet niks van moestuinieren, dus ik verheug me op alle fouten die ik ga maken en alle dingen die ik ga leren. Oude appelbomen Het voorjaar kwam heel vroeg dit jaar. Vorige week ben ik als een malle aan de slag gegaan. Eerst moesten er twee appelbomen worden
Read More
04 jan

Mijn plannen voor 2019

Gesetteld in een geel huis halverwege een Asturiaanse berg en wat nu? Mijn plannen voor 2019! Met alvast de aantekening dat plannen er zijn om aangepast te worden. Het nut van plannen Zou ik ze überhaupt wel maken? Het Grote Plan is inmiddels een aardige kliederpartij van krassen en verbeteringen geworden. Mijn ervaring met plannen is dat het meestal toch weer anders loopt. En dat is prachtig. Want dat betekent dat ik in de tussentijd nieuwe inzichten heb gekregen en
Read More
04 sep

Stadsmens werkt op het land

Het is alsof ik een leerwerkplek heb in mijn eigen tuin. Het is één grote ontdekkingstocht. Heerlijk. Ik mag allemaal dingen die ik op kantoor niet mocht. Zoals mijn eigen fouten maken. Maar een ongeschreven blad is ook ingewikkeld. Wanneer luister je naar de wijze raad van anderen en wanneer eis je het recht op om fouten te maken? Over traditie en permacultuur. Grapje Een ding vooraf, naar aanleiding van een aantal reacties op mijn vorige blog: neem mij niet
Read More
07 aug

Het groeit zo aan de boom

Mijn eigen eten verbouwen is een belangrijke manier om deels zelfvoorzienend te worden. Al het voedsel dat ik uit de tuin oogst, hoef ik niet meer in de supermarkt te kopen. Duurzaam, vers en besparend. En mega leuk! En ongetwijfeld heel veel vallen en opstaan voor deze Amsterdammer van driehoog. Jetzt gehts los! Mijn eigen moestuin! Wat heb ik daar in mijn Amsterdamse appartement veel over gefantaseerd. Ik klootte wat met die AH moestuintjes en ik heb een keer
Read More
26 feb

Wonen in een watermolen

Oké jongens, er is een kans dat ik van een 21e eeuws Amsterdams appartement naar een eeuwenoude watermolen op het Noord-Spaanse platteland verhuis. Een kleine kans, maar ik sloeg wel een beetje aan het fantaseren toen ik dit plaatje bezocht. Iets met off-grid, permacultuur, fruitbomen, een gastenverblijf, heel veel onderhoud en een iets te hoge vraagprijs. Huizenjacht De huizenjacht in Asturias gaat begin maart serieus van start, als ik tijdelijk naar Ribadesella verhuis. Gisteren deed zich echter zomaar een
Read More
28 dec

De sprong: het laatste halfjaar van 2017

Een halfjaar geleden nam ik ontslag van mijn kantoorbaan en vertrok naar Spanje. Ik liep 400 kilometer over de Camino del Norte, nam Spaanse les in Valencia en werkte op 6 verschillende plekken als vrijwilliger. Het is einde-van-het-jaar-terugkijk-tijd. Welke dingen in mijn tijdelijke, nieuwe leven vond ik ontzettend gaaf en wat vond ik iets minder gaaf? Een kwestie van doen Ken je dat gevoel? Dat je achteraf denkt: was dat nou zo moeilijk? Het geldt voor veel dingen waarvan
Read More
29 nov

Weer helemaal op mijn plek

Na omzwervingen via Santiago de Compostela, Valencia en Mallorca ben ik nu weer helemaal waar ik wezen moet: op het platteland, mijn handen aan het vies maken. Heerlijk! Tot 9 december 2017 woon en werk ik aan de rand van het natuurgebied Sierra de Huétor in Andalusië. Op 1500 meter hoogte, met uitzicht op de Sierra Nevada. Een schot in de roos Groeten uit Huétor Santillan, om precies te zijn het gehucht Prado Negro (25 inwoners) en daar dan
Read More
25 nov

De bakens verzetten (deel 1)

Je weet het pas als je het probeert, dat is al een tijd lang mijn motto hier. En nu blijkt maar weer eens dat dingen in de praktijk anders zijn dan bedacht. Ik ben aan het overwegen of ik op het gebied van inkomsten de koers zal verleggen. Het klinkt logisch om het beter te laten aansluiten bij de manier waarop ik wil leven. En ik heb ook al een idee. Benieuwd wat jullie daarvan vinden! Vrijwilligerswerk combineren met
Read More