Er is geen samenvatting, omdat dit een beveiligd bericht is.
Er gloort verandering aan de horizon. Voordat het zo ver is, komen er nog wel een paar weken confinamiento bij. Een update over van alles.
Acht weken
Het lijkt erop dat we hier over de helft zijn. Na ruim vijf weken lockdown komen er nog drie bij. Vanaf 10 mei wil de Spaanse regering heel langzaam een beetje lucht gaan geven. Hoe is nog onbekend. Het is vrijwel zeker dat het niet overal in Spanje in hetzelfde tempo zal
Het dagelijks leven op het Spaanse platteland in coronatijden. De dagen sluipen traag voorbij. En ik schakel tussen het inferno op mijn laptop en het gras, de vogels en de planten.
Quarantaineleven
De goudvink is er weer. Hij fladdert van de perzikboom op de grond en scharrelt wat tussen de aardbeienplanten. Ik volg hem met mijn ogen en zie nog iets bewegen. Een roodborst. En dan een Vlaamse gaai in de appelboom. Hoog in de lucht komt een buizerd
Anderhalf jaar woon ik hier nu. Anderhalf jaar in een geel huis halverwege een berg op het platteland van het Noord-Spaanse Asturias. En ik moet mezelf nog steeds weleens knijpen. Madre mía, dit is echt.
Ochtendwandeling
‘s Ochtends om half negen, als de zon op het punt staat om achter de bergen tevoorschijn te komen, gaan Bruno en ik het bos in voor onze ochtendwandeling. Het is helder en koud buiten, een graad of vijf misschien. De wolken liggen
Opvanghond Bruno is nu een maand geleden bevrijd. Maar zoals het gezegde gaat: je kunt Bruno wel uit de hondenhel halen, maar de hel niet zomaar uit Bruno.
Dieren redden
Vier weken geleden vertelde ik jullie over Bruno. Ik ben vrijwilliger bij een kleine, plaatselijke dierenorganisatie, genaamd Huellas del Sella. Omdat er geen geld is voor een opvanglocatie, vangen we alle dieren bij mensen thuis op. Het idee: oplappen, chippen, castreren en vaccineren. En dan zo snel mogelijk naar
Vriendin Kerry woont in een hut. Nou ja, eigenlijk in twee hutten. Eentje als slaapkamer en eentje als keuken. Ik mag van dichtbij volgen hoe ze haar eigen paradijs aan het bouwen is. Van een habbekrats, voor een leven zo vrij als een vogel.
Slapen in een herdershut
Tot misschien een jaar of dertig geleden trokken herders in de zomer met hun kuddes de bergen in. Daar verbleven ze dan een paar maanden. Ze sliepen in eenvoudige hutten. Binnen
Het is vandaag en morgen code rood in Asturias. En omdat ik vandaag alle tijd heb dacht ik: laat ik eens een niemendalletje schrijven over het weer. Dat is eigenlijk het beste samen te vatten als: niet om over naar huis te schrijven.
Vrije dag
Ik heb -kuch- zomaar een vrije dag vandaag. Gisteren heb ik mijn werk ingestuurd voor de ene opdrachtgever. De andere opdrachtgever zou er meteen achteraan komen, maar liet gisteren weten dat het twee weken
Ik weet het jongens, ik lok met mijn manier van schrijven ongevraagde tips uit. Over houtkachels, over kettingzagen, over hoe ik hier de winter overleef. Het zijn vaak mannen (tips van vrouwen gaan meestal over de moestuin). Maar gek genoeg ken ik tot nu toe alleen vrouwen die hier alleen wonen. En nog gekker misschien, die redden zich prima.
Goedbedoeld
Stadsmens verhuist naar het platteland. En dan ook nog naar het buitenlandse platteland én ze heeft twee linkerhanden. Ik
Ik geloof dat de zomer nu toch echt op begint te raken. Maar wat was ie fijn! De tweede zomer op Finca Lonica in plaatjes.
In mijn oude leven bestond er zoiets als de zondagavondblues. Ik moet mezelf nog regelmatig knijpen om te beseffen dat dit echt, echt, echt mijn nieuwe leven is. Nooit meer op maandagochtend door de regen naar kantoor!
Maandag vergaderdag
Het is weer maandagochtend. En het is nog maar twee jaar en drie maanden geleden dat ik me dan met frisse tegenzin naar kantoor sleepte. Maandag was vergaderdag, zes uur in benauwde zaaltjes doorbrengen was geen uitzondering.
Kantoortuin
En kijk