In mijn oude leven bestond er zoiets als de zondagavondblues. Ik moet mezelf nog regelmatig knijpen om te beseffen dat dit echt, echt, echt mijn nieuwe leven is. Nooit meer op maandagochtend door de regen naar kantoor!
Maandag vergaderdag
Het is weer maandagochtend. En het is nog maar twee jaar en drie maanden geleden dat ik me dan met frisse tegenzin naar kantoor sleepte. Maandag was vergaderdag, zes uur in benauwde zaaltjes doorbrengen was geen uitzondering.
Kantoortuin
En kijk
Madre mía. Ik woon vandaag op de kop af een jaar in een geel huis halverwege een berg. En nee, ik kan niet zeggen dat de tijd vliegt. Want sjees, het lijkt echt alweer veel langer geleden dat ik hier aankwam.
A trip down memory lane.
Die eerste dagen
Over mijn aankomst schreef ik drie maanden geleden uitgebreid. En ik maakte van dag 1 en dag 2 en van dag 3, 4 en 5 ook een apart verslag. Ik
Opeens zag ik ze vliegen. Twee schattige witte vlindertjes die een paringsdans uitvoerden. Boven mijn moestuin. Boven mijn koolplanten. Ze waren terug. Die zogenaamd onschuldig fladderende koolwitjes die vorige zomer van mijn mini-moestuintje een kolenkerkhof hadden gemaakt. Ten strijde.
Proeftuintje
Bijna een jaar geleden kwam ik hier wonen. Het was al hoog zomer, maar ik had zoveel zin in mijn eerste moestuin, dat ik een hoekje heb omgeploegd en daar nog snel het een en ander heb geplant. Bloemkool,
Het was gisteren een hele invasie op Finca Lonica. Het resultaat is dat mijn gras op drie manieren is gemaaid, dat ik twee nieuwe dingen heb geleerd, dat ik van alles kado heb gekregen en dat ik voorlopig gezelschap heb van vijf dames en een zoon.
Buurvrouw in de tuin
Gisterochtend om kwart voor negen scharrelde er opeens een buurvrouw door de tuin. Nou ben ik nooit zo gecharmeerd van dit soort acties, maar dit was mijn favoriete buurvrouw
Het zijn trieste tijden in het inmiddels niet meer zo groene paradijs. Asturias staat al ruim een week in brand. Het ruikt buiten naar open haard en het vuur is een aantal keren behoorlijk dichtbij mijn huis gekomen. Het ergste is dat zeker 80% van de branden is aangestoken.
De oorzaken: extreme droogte en politiek.
Natuur verwoest
Ik ben genoeg van Asturias gaan houden dat mijn hart huilt. Al die prachtige natuur, al die dieren. De foto maakte ik
Gratis trainen, wie wil dat nou niet? Ik ben van een te dure Amsterdamse sportschool naar een dagelijkse, afwisselende workout gegaan. Middenin de Asturiaanse natuur. En met resultaat. Nog geen goddelijk lijf, maar wel een brandende kachel.
Sportschoolabonnement
Een van mijn allereerste besparingen toen ik ruim drie jaar geleden met Het Grote Plan begon, was het opzeggen van de sportschool. Dat scheelde me 55 euro per maand. Het was zo’n typisch Amsterdamse, hippe sportschool in een oude melkfabriek. Ik
De zondvloed is begonnen. Het is noodweer in Asturias en ik zit al vier dagen sdipverkouden binnen te survivallen. Kolkende rivieren treden buiten hun oevers, wegen zijn afgesloten, spoorrails weggeslagen, scholen gaan dicht en het ziekenhuis is ontruimd.
En ik zit op mijn berg. Te wachten tot het over is.
Eindelijk regen
Het begon vorige week met wisselvallig weer. Eindelijk regende het weer eens, na een paar zonovergoten maanden. Best goed voor de bomen, het gras en de planten,
Geen moer opgeschoten met mijn boek vorige week. Ik had het koud. En als ik het koud heb, dan kan ik niet schrijven. En dus stond de week in het teken van hout.
Waar is toch die tijd gebleven dat ik gewoon een slinger gaf aan de thermostaat…
Koud hè?
Het is de afgelopen tijd koud geweest voor Asturiaanse begrippen. Met temperaturen van iets onder nul ‘s nachts en tot maximaal een graad of tien overdag vond ik het
Dit kluitje huizen is het gehucht waar ik woon. Daar ergens rechtsboven – los van de rest – zie je mijn gele huis. Ik woon dus een stukje buiten een gehucht in een dunbevolkt gebied. Dat is best afgelegen. Ik woon er helemaal alleen, onder vrij eenvoudige omstandigheden, met vertier op afstand en zonder enige structuur in mijn dagen. Daar moet je tegen kunnen.
Mooie plaatjes
Ik had gisteren een paar mooie plaatjes op Twitter geslingerd. Van mijn landgoed en
Ik was in het eerste semester van 2018 goed voor 12,5%. Als een van de acht Nederlanders die in de eerste helft van dit jaar naar Asturias verkaste.
Hier volgt een blog met lullige feitjes en cijfers over Asturias. Voor de liefhebber.
Immigranten
Deze week zijn de bevolkingscijfers van het Spaanse bureau voor statistiek gepresenteerd. In Asturias wonen nu nog maar 1.027.624 mensen. Het worden er elk jaar minder. Aan ons immigranten ligt het niet. Asturias heeft een positief