Lekker bezig zijn met fysieke dingen. Hartstikke leuk, maar niet als je ziek bent. Er is geen thermostaat die je dan even een graadje hoger zet. Leve het landleven.
Zelfs als je ziek bent. Eigenlijk.
Arbeidsintensief
Een van de dingen die ik leuk vind aan deze manier van leven is dat het nogal arbeidsintensief is. Het dwingt je om lekker actief te blijven en het maakt je bewust van dingen.
Ik eet nog steeds sla uit eigen tuin, maar
Opeens realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk nooit meer op vakantie ga. Want ja, waar zou je nog naartoe willen als je halverwege een berg woont met uitzicht op de Picos de Europa?
Laatste vakantie
De laatste keer dat ik op vakantie ging, was in april 2017. Een paar dagen naar Krakau met een goede vriend. Daarna ben ik nog in Nederland, Spanje en Zwitserland geweest, maar dat was geen vakantie. Niet as we know it.
Vakantiegevoel
Een vriendin die
En de dagen, ze gaan voorbij. Wat niet af is, komt morgen aan de beurt. En als het regent, dan veranderen we het plan. Als de zon uitbundig schijnt ook. Dan pakken we een stoel en een boek.
Kijk, daar gaan de alpenkraaien. Ze zwieren door de lucht. Met een sierlijke bocht strijken ze neer in het veld, op zoek naar wormen, spinnen en andere beestjes.
Ik waan me soms net in Walden.
Terug naar de basis
“I went
Wat dacht je van vakantie vieren in een geel huis halverwege een berg in het prachtige Asturias? Ik ben regelmatig op zoek naar huisoppassers! Gratis verblijf in ruil voor verzorging van de katten, de tuin en het huis. Hier vind je de voorwaarden en meer informatie.
House sitters gezocht
Af en toe zoek ik mensen die op mijn Asturiaanse landgoed willen passen. House sitters dus! Dit is de deal:
Je zorgt voor mijn drie katten en eventueel
Kijk mijn kittens eens de wereld ontdekken. En kijk mij eens mijn hart vasthouden.
Onverantwoord
De kittens gaan ab-so-luut nog niet naar buiten voordat ze zes maanden zijn en gecastreerd. Dat schreef ik eind augustus. Veel te klein. Onverantwoord. Gevaarlijk. Andrés lachte me recht in mijn gezicht uit. ‘Je bent misschien een beetje te beschermend,’ zei hij fijntjes. Kan wel wezen. Maar wij in Nederland laten kittens niet zo vroeg los. Ze lopen zó onder een auto.
Gemiddeld rijden er
Hoe vind ik het hier nou eigenlijk? Ik woon nu tweeënhalve maand in een geel huis halverwege een berg. Van Amsterdam naar het Spaanse platteland. Het begint een klein beetje te wennen. Soms. En soms ook weer helemaal niet. Dan zie ik dat uitzicht, het huis en die auto en dan denk ik: no puede ser. Dit kan gewoon niet waar zijn.
Rijk
Het zijn de kleine momenten. Gisterochtend ging het ik vuilnis wegbrengen, 100 meter de weg af.
Oké jongens, een tussenstand. Er moet nog van alles gebeuren, maar gisteren was er een mijlpaaltje. De verbouwing beneden is klaar. Soort van. De keukendeurtjes moeten nog, ik moet nog van alles en het is nu een bijzonder kale boel, maar de werkmannen hebben afgezwaaid. Voorlopig dan, hoop ik.
Want het werk is niet af. Nooit af.
Twee weken
Zo’n verbouwing duurt altijd langer dan je denkt hè? Nou had ik eerlijk gezegd geen idee, want het is de
Vandaag wordt er in de Vuelta een spectaculaire etappe gereden. De finish ligt vlakbij mijn huis: de beroemde meren van Covadonga. Ik kijk uit op de bergen waar de wielrenners straks doorheen ploegen. Maar ik ga mooi niet kijken.
Over introvert zijn en the Joy Of Missing Out.
Alleen op mijn berg
Helemaal alleen wonen op het Spaanse platteland, madre mía. Zou je dat nou wel doen? En dan ook al geen collega’s meer en geen werk om naartoe
Het is alsof ik een leerwerkplek heb in mijn eigen tuin. Het is één grote ontdekkingstocht. Heerlijk. Ik mag allemaal dingen die ik op kantoor niet mocht. Zoals mijn eigen fouten maken.
Maar een ongeschreven blad is ook ingewikkeld. Wanneer luister je naar de wijze raad van anderen en wanneer eis je het recht op om fouten te maken? Over traditie en permacultuur.
Grapje
Een ding vooraf, naar aanleiding van een aantal reacties op mijn vorige blog: neem mij niet
‘Er komt géén hond,’ zeg ik al een tijdje vrij stellig, ‘ik neem wel een alarminstallatie.’ Dat laatste is een grapje. En dat eerste? Het zou niet de eerste keer zijn dat het anders loopt. Ik ben gaan twijfelen.
Tips zijn welkom!
Franse waakhonden
Ik vind honden leuk omdat het dieren zijn, maar ik ben geen hondenmens. Eigenlijk snap ik geen reet van honden. Toen ik van Amsterdam naar Santiago de Compostela wandelde, heb ik angst voor ze ontwikkeld. Het