Het is bij overheidsorganisaties nog steeds een begrip: teksten schrijven op B1-niveau. Maar eigenlijk zijn ‘teksten op B1-niveau’ onzin. Net zoals de claim van sommige organisaties dat 95% van de Nederlanders hun teksten zou begrijpen.
Het begrip ‘B1-niveau’ is ingeburgerd geraakt. We bedoelen er dit mee: overheidsteksten in heldere, begrijpelijke taal. En daar zijn we natuurlijk allemaal vóór. Zolang we ons maar blijven realiseren dat er maar één echte test is voor je teksten: de lezer.
Heldere overheidstaal: tweede
Procrastinatie heette in mijn studententijd soggen: studie-ontwijkend gedrag vertonen. Je verzint van alles om maar niet die boeken open te hoeven slaan: de planten water geven, twitter checken, je nagels knippen. Uitstelgedrag dus. Als student sogde ik bij het leven. Als zzp’er is het geen handige eigenschap.
Dol op deadlines
Toch zag ik dit niet als probleem toen ik besloot om tekstschrijver te worden. Ik ben namelijk dol op deadlines. Ik haal ze ook altijd. Waar ik even geen rekening
Ik ben eruit. Ergens eind juli 2017 pak ik mijn rugzak in en vertrek naar Spanje. Nog niet om er definitief te gaan wonen, maar om te gaan leven en werken als digitale nomade. Opeens weet je het gewoon: alles pleit voor dit plan.
Tijd voor een besluit
Eigenlijk zei ik al een tijdje hetzelfde tegen mensen: “Ik denk er sterk over om eerst als digitale nomade in Spanje te gaan leven…” En nu realiseer ik me dat ik
We willen het wel graag van elkaar weten, maar niet graag met elkaar delen: uurtarieven en omzetten. Gelukkig waren 100 collega-tekstschrijvers bereid om anoniem een aantal vragen te beantwoorden. Dit zijn de resultaten: wat verdienden tekstschrijvers in 2016?
Uurtarief: 54 euro
Een snelle samenvatting. De gemiddelde tekstschrijver verdiende in 2016 zo’n 54 euro per uur* en werkte parttime. De ouwe rotten hebben het beter voor elkaar dan de nieuwelingen: bijna 60% van de tekstschrijvers die meer dan 10 jaar
Na bijna acht jaar actieve aanwezigheid heb ik gisteravond mijn oude twitteraccount aan de wilgen gehangen en een gloednieuw account aangemaakt. Er waren verschillende redenen. De belangrijkste: alles wat je aandacht geeeft groeit. En ik was op twitter de verkeerde dingen aandacht aan het geven.
Walhalla voor nieuwsjunks
Lange tijd omschreef ik mezelf als nieuwsjunk. Ik vond twitter een fantastisch medium. Nieuws op het moment dat het gebeurde en iedereen kon verslaggever zijn. En opiniemaker! Je kon de hele
Nu de eerste stap is genomen en steeds meer mensen mijn plannen kennen, krijg ik regelmatig dezelfde (logische) vragen. Dit zijn de zeven meest gestelde, met de antwoorden erbij.
1) Wat is je planning?
Sinds 1 november 2016 werk ik nog maar drie dagen per week, zodat ik meer tijd heb voor Lonica Tekst. Per 1 maart 2017 ga ik terug naar twee dagen per week en op 1 augustus 2017 gaat formeel mijn ontslag in (ik hoop de
Af en toen ben ik echt een miep. Het besparen zit inmiddels zo in de genen dat ik last heb gekregen van gelduitgeefangst. Ik heb zojuist het astronomische bedrag van 459 euro uitgegeven en het zit me niet lekker.
Gevoelsmatig dan hè? Rationeel weet ik dat ik deze uitgave al vier maanden geleden had moeten doen.
Tot het gaatje
Ik heb een nieuwe laptop gekocht. Dat is zo’n apparaat waar ik mijn brood mee verdien. Ik gebruik hem zeker
Vanavond mocht er een biertje open. Het is namelijk een beetje feest in casa Lonica. Een tijdje terug werd ik uitgenodigd om een offerte uit te brengen voor een hele gave tekstopdracht. Vandaag kwam het goede nieuws: ze hebben voor Lonica Tekst gekozen!
Plan → prullenbak
Ach ja, plannen maken. Ik was er echt netjes mee aan de slag gegaan. Het was ook best een prima plan voor de laatste maanden van 2016. Punt 4 van mijn to do
Goh, ik had niet verwacht dat ik de koe zo snel bij de horens kon vatten. Slechts twee dagen geleden vierde ik de eerste verjaardag van Project Lonica en ik kan nu al aan de slag met punt 4 van mijn to do lijst: vleugels geven aan Lonica Tekst!
Ik was vandaag voor het eerst als ZZP’er op een congres met allemaal collega-tekstschrijvers. En ik vond het een feestje! De dag was georganiseerd door beroepsvereniging Tekstnet en had als thema
Een jaar geleden, op 7 september 2015, kwam ik thuis na een sabbatical van vier maanden. Vastberaden om niet langer mijn leven te dromen, maar mijn droom te leven. Er is in dat jaar behoorlijk wat veranderd. Hoe staat het ervoor na een jaar Project Lonica?
Best wel goed eigenlijk.
Van vijf jaar naar de helft
‘Over vijf jaar wil ik wel weg zijn uit Nederland.’ Dat zei ik toen ik terugkwam van mijn sabbatical. Ik had besloten dat