Madre mía. Ik woon vandaag op de kop af een jaar in een geel huis halverwege een berg. En nee, ik kan niet zeggen dat de tijd vliegt. Want sjees, het lijkt echt alweer veel langer geleden dat ik hier aankwam.
A trip down memory lane.
Die eerste dagen
Over mijn aankomst schreef ik drie maanden geleden uitgebreid. En ik maakte van dag 1 en dag 2 en van dag 3, 4 en 5 ook een apart verslag. Ik
Van een klassiek Spaans frutsels-allegaartjes-volprophuis naar een rustige, praktische en wat minimalistische inrichting. Ik woon nu vier maanden in een geel huis halverwege een berg en het begint binnen ergens op te lijken. Voor de laatste keer: before and after foto’s.
Pootjes
Kennen jullie het verhaal van die bank van dat blauwgele woonwarenhuis? Die kwam dus niet. Eind augustus had ik een bank in de showroom zien staan die ik mooi vond. Maar hij was ‘agotado’. Uitverkocht.
Begin september
Nieuwe before and after foto’s!
De foeilelijke keukendeurtjes zijn vervangen. En ik heb een materialistische kant aan mezelf ontdekt: de inrichting van mijn huis. Op dat vlak ben ik best een beetje een big spender. En man, wat word ik daar gelukkig van!
Een ding
We hebben een tijdje met zijn drieën naar mijn nieuwe keuken staan staren, de twee jonge timmermannen en ik. Wat een verschil! Elke keer als ik de keuken nu zie, komt er een grote
Oké jongens, een tussenstand. Er moet nog van alles gebeuren, maar gisteren was er een mijlpaaltje. De verbouwing beneden is klaar. Soort van. De keukendeurtjes moeten nog, ik moet nog van alles en het is nu een bijzonder kale boel, maar de werkmannen hebben afgezwaaid. Voorlopig dan, hoop ik.
Want het werk is niet af. Nooit af.
Twee weken
Zo’n verbouwing duurt altijd langer dan je denkt hè? Nou had ik eerlijk gezegd geen idee, want het is de
Yes, de slopers zijn er!
Het was een drukke, maar erg fijne week. Met werkmannen én vrienden uit Amsterdam over de vloer. En nee, het is nog niet af. Maar jullie kunnen wel vast oordelen of het nodig was.
Gruwelijk decoratierandje
Vandaag woon ik een maand in mijn gele huis halverwege een berg. Ik ben er elke dag blij mee, maar de woonkamer met open keuken? Niet om áán te zien. Vond ik dan hè. Iedereen die hier tot