Oké jongens, er is een kans dat ik van een 21e eeuws Amsterdams appartement naar een eeuwenoude watermolen op het Noord-Spaanse platteland verhuis. Een kleine kans, maar ik sloeg wel een beetje aan het fantaseren toen ik dit plaatje bezocht.
Iets met off-grid, permacultuur, fruitbomen, een gastenverblijf, heel veel onderhoud en een iets te hoge vraagprijs.
Huizenjacht
De huizenjacht in Asturias gaat begin maart serieus van start, als ik tijdelijk naar Ribadesella verhuis. Gisteren deed zich echter zomaar een
Oké jongens, it’s a done deal. Vanaf 6 maart woon ik tijdelijk in Ribadesella. Een fijn kustplaatsje in Asturias, ergens tussen Gijón en Santander.
De volgende stap
Ik schreef eerder deze maand dat ik wel een beetje uitgeworkawayed was. Het continu inwonen bij andere mensen begon me op te breken. En dus besloot ik dat het tijd was voor de volgende stap: terug naar Asturias en op zoek naar een stukje land met een huisje erop voor mezelf. Om
Ik werkte het afgelopen halfjaar op 6 verschillende plekken als vrijwilliger. Hoewel het zwerven nog prima bevalt, ben ik het meedraaien in de huishoudens van anderen wel een beetje zat. En ik kan nog meer van Spanje gaan bekijken, maar Asturias heeft zich nou eenmaal gevestigd in mijn hoofd. Eigenlijk is er dus geen excuus meer om begin 2018 de volgende stap te zetten.
6 verschillende gewoontes
Ik woonde en werkte op 6 verschillende plekken met telkens andere gewoontes.
Ik kijk met bewondering naar de manier waarop Rosa en Sylvain hier leven. En ik besef opnieuw hoe arbeidsintensief het is als je dit soort keuzes wilt maken. Duurzaam, dichtbij de natuur en met minder geld. Het maakt je enorm bewust van je eigen impact op deze planeet. Maar ook van de waarde van een gezond en sterk lijf, want alles komt neer op je eigen arbeid. En ik hoor Rebecca weer: hou het klein, hou het klein, hou het
Sietske Meerloo staakte haar internationale marketingcarrière en ging samen met haar man Tariq op het Spaanse platteland wonen. Ze kozen voor een leven dichtbij de natuur, met onzekerheden, experimenten, vallen en opstaan. ″De grootste vrijheid is dat je fouten mag maken en dat er niemand is die tegen je zegt: ja hallo, wat heb je nou weer gedaan?″
Internationale carrière
Waar het vandaan komt weet ik niet maar het internationale heeft er altijd in gezeten. Toen ik 12 was,
Thomas en Astrid lieten hun kantoorbanen voor wat ze waren en begonnen natuurkampeerterrein Fontebona op het Spaanse platteland. Hun consumptiepatroon evolueerde langzaam mee. Het werd steeds duurzamer en zelfvoorzienender. ‘Als ik nu terugkijk, is naar het buitenland gaan niet de grootste stap geweest. Het belangrijkste was dat we heel veel loslieten.’
Buitenland
Thomas: ‘Mijn ouders werkten begin jaren ’80 in Zambia. Ik was 16 en woonde er ongeveer een jaar. Die ervaring is me altijd bijgebleven. Mensen leven daar
Vroeger, toen ik nog in mijn het-kan-niet-fase zat, dacht ik dat ik nooit zonder Amsterdam zou kunnen. En toen ging ik 4 maanden weg in de zomer van 2015 en bleek ik mijn stad geen minuut gemist te hebben. Ik ben dol op Amsterdam hoor. Maar ik kan dus best zonder. De vraag is: kan ik ook zonder het stadsleven?
Stadsmens
Ik ben een stadsmens. Ik hou van de mensenmix, van de architectuur, het individualisme, de vooruitstrevendheid en de
Ik heb voor het eerst hier in Asturias een huis bekeken. Nou ja, huis. Bouwval. Mijn fantasie sloeg meteen op hol. Hoewel ik graag nog even van mijn zwervende bestaan geniet, lonkt het bouwen aan een eigen plek. En het wordt toch wel een stukje echter, als je voor het eerst ergens staat waar je jezelf misschien best wel eventueel ooit ziet wonen.
Mee uit
Ik zit hier zonder auto (en oké, met enige rijangst). Ik kan dus niet
Een paar weken geleden schreef ik over het idee om eerst een jaar als digitale nomade door Spanje te trekken voordat ik een definitieve keus maak over mijn vestigingsplaats. Dat idee begint steeds meer te beklijven in mijn hoofd. Op donkere, winterse avonden is het heerlijk om de snoepwinkel in te duiken: wat is er allemaal mogelijk als je een jaar lang op een schoenveter door Spanje wilt trekken? Veel, heel veel! Bijvoorbeeld pelgrims opvangen op de Camino de Santiago.
Nu de eerste stap is genomen en steeds meer mensen mijn plannen kennen, krijg ik regelmatig dezelfde (logische) vragen. Dit zijn de zeven meest gestelde, met de antwoorden erbij.
1) Wat is je planning?
Sinds 1 november 2016 werk ik nog maar drie dagen per week, zodat ik meer tijd heb voor Lonica Tekst. Per 1 maart 2017 ga ik terug naar twee dagen per week en op 1 augustus 2017 gaat formeel mijn ontslag in (ik hoop de