Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Te vroeg gejuicht

Blog

24 nov

Te vroeg gejuicht

  • 20 comments

Hoera, ik mag weer terug naar overdag, twitterde ik gisteren blij. Maar het loopt natuurlijk weer anders. De gifbeker is nog niet leeg.

Covidverdachte

Radiotherapie, the sequel. Het liep vorige week in de soep vanwege een PCR-test. Hij was negatief, maar toch vond het ziekenhuis me nu opeens een covidverdachte. Ik mocht alleen ‘s avonds behandeld worden door verpleegkundigen in maanpakken.

Zondag moest ik me opnieuw laten testen. Gelukkig kwam de uitslag deze keer maandagochtend al. Negatief natuurlijk. Ze zullen maar weinig patiënten hebben die zo veilig zijn als ik. Al was het maar omdat ik naast die radiotherapie geen leven heb.

Sessie 15

Maar goed, het leed was geleden. Met een tweede negatieve test op zak mocht ik terug naar behandelingen overdag. Ik belde meteen met het ziekenhuis.

‘U kunt vandaag alleen als laatste patiënt terecht om 21.15 uur, want we hebben overdag geen plek,’ zei de mevrouw van radiotherapie.

‘Nou, dan blijf ik nog wel een dagje thuis,’ zei ik. ‘Ik heb dit weekend de ergste schade van vorige week een beetje ingelopen en dat ga ik nu niet meteen weer overboord gooien. Ik moet de hele week nog.’

Ik werd doorverbonden met de arts. Die legde uit dat het slecht was als ik mijn radiotherapie weer zou onderbreken. Ik legde uit dat het slecht was als ik me vanavond tegen de vangrail zou rijden.

Vijf minuten later belden ze terug. Er was opeens plek om 15.00 uur.

En zo zat ik gistermiddag weer in de auto, op naar Gijón. Blij dat de beproeving van vorige week eindelijk voorbij was. Ik mocht weer gewoon in de wachtkamer zitten en daarna gewoon naar het kleedhokje. Het leek allemaal weer normaal.

Uit de agenda

Alleen hadden ze me dus volledig uit de agenda gegooid.

Net voordat ik de tafel beklom om bestraald te worden, zei de verpleegkundige: ‘Morgen en overmorgen is je afspraak om 8.30 uur ‘s ochtends. Daarna weten we het nog niet.’ 

Ik weet niet hoe vaak ik die mensen al verteld heb hoe ver weg ik woon. En dat ik vermoeid ben van de bestralingen. En dat ik slecht slaap vanwege die rottige opvliegers door de hormoontherapie. Om me daar om 8.30 uur te kunnen melden moet ik om 6.15 uur op. Als ik geluk heb, is dat na vijf uur slaap.

Dan rij ik dus ‘s ochtends in het donker tegen die vangrail in plaats van ‘s avonds.

Een hotel

Terug bij mijn auto overwoog ik mijn opties. Meteen maar doorrijden naar een hotel, ook al had ik niks bij me? Tandenpoetsen is door zo’n mondkapje toch wat minder relevant geworden.

Ik besloot nog een keer terug naar binnen te lopen, om te vragen of het echt niet anders kon.

‘De enige andere optie is als laatste patiënt,’ zei de verpleegkundige. ‘Het is 8.30 uur of 21.15 uur.’ 

Ik bedacht een list. Als ik morgen om 21.15 uur zou komen (dat betekent in de praktijk om 22.00 uur) en overmorgen om 8.30 uur? Dan slaap ik die nacht in een hotel en pak ik er twee mee in één go.

Een nieuw tijdstip

De verpleegkundige zei dat dit technisch zou kunnen en mogen, maar ze wist opeens niet meer zeker of ik de dag erna wel om 8.30 uur terecht kon.

Ik snap geen reet van hoe deze mensen afspraken plannen.

‘Maar een halfuurtje geleden heeft je collega nog tegen me gezegd dat ik morgen en overmorgen om 8.30 uur verwacht werd?’

‘Ik denk ook wel dat het kan,’ zei de verpleegkundige, ‘maar dat hoor je dan definitief morgenavond om 21.15 uur.’

Dus als ik daar om 22.00 uur op die tafel lig, dan gaan ze me vertellen of ik wel of niet minder dan een etmaal later opnieuw word verwacht. En dat hotel moet ik dan maar op de gok boeken. Ik snap echt geen reet van hoe deze mensen afspraken plannen.

Een wiebelige deal

Vanochtend hing ik opnieuw aan de telefoon. Op zoek naar bevestiging.

‘Ik ga even voor je kijken,’ zei de mevrouw van radiotherapie. ‘Je wordt vandaag om 21.15 uur verwacht en morgen om 17.45 uur.’ 

Ik klapperde maar weer eens met mijn oren. Ik legde uit wat gisteren nog het plan was geweest en dat ik op het punt stond om een hotel te boeken. Maar dat dit niet zoveel zin had als ik daarna een hele dag moest gaan lummelen in Gijón tot het 17.45 uur was.

Ze verbond me door met een verpleegkundige.

‘Als jij morgen liever om 8.30 uur komt, dan kan dat,’ zei ze.

En zo heb ik voor vanavond en morgenochtend afspraken staan die wiebelig voelen. Ik ga toch mijn tandenborstel maar vast inpakken. En vanaf overmogen is het sowieso weer een tombola.

Juichen uitgesteld

Om positief af te sluiten: ik moet er nog maar 5. Het kan dus nog maar 5 keer fout gaan. Als de arts tenminste niet besluit om er extra bestralingen aan toe te voegen, want dat hangt nog steeds een beetje boven de markt.

Ik juich pas weer als ik voor de allerlaatste keer onder dat bestralingstoestel vandaan kom.

 

 

Tags:borstkankercovid19het leven zelfwonen in Spanje
  • Share:
Lonneke

You may also like

Winter in Asturias

  • 4 januari 2021
  • by Lonneke
  • in Blog
Toen ik wakker werd op 2 januari was alles wit. Dit is mijn vierde winter in Asturias en het...
Waar waren we ook alweer?
18 december 2020
Por fin!
1 december 2020
Een PCR-test en heel veel spijt
19 november 2020

    Comments

  1. Audrey
    24 november 2020

    Adem in, adem uit. Wat een soap… Hopelijk kun je nu echt gaan aftellen voor die laatste 5 inderdaad.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      24 november 2020

      Ja, het is inderdaad een soap. Maar je hebt gelijk. Hoe het ook afloopt, er komt vanzelf een keer een eind aan.

      Beantwoorden
  2. Geni Horstink
    24 november 2020

    Ha Lonneke, wat een extra beproeving voor jou. Jammer dat je zoveel energie moet verspillen aan onnodig gedoe, terwijl je die juist zo hard nodig hebt om te herstellen. Hoop dat je nu van 5 naar 0 kunt aftellen.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      24 november 2020

      Dankjewel, dat hoop ik ook!

      Beantwoorden
  3. Karin
    24 november 2020

    Ik leef met je mee en bewonder je om hoe je, je er doorheen slaat.

    Beantwoorden
  4. Annie
    24 november 2020

    Hou vol Lonneke, ik had die ervaring in 2019, maar liefst 8 weken vertraging, je zou denken, geen coronatijd en Nederland, dus goede afspraken, niet dus. Je doet het goed door voor jezelf op te komen. Ik hoop ,dat ik je over 5 dagen juichend kan horen tot hier, sterkte !

    Beantwoorden
    • Lonneke
      24 november 2020

      Poeh, acht weken bovenop de zes weken na de operatie (die ervoor staan in Nederland)? Bij mij startte de radiotherapie twaalf weken na de operatie en het is mij onduidelijk of dit nadelige gevolgen kan hebben. En dankjewel!

      Beantwoorden
  5. Mieke
    24 november 2020

    Hoi Lonneke, nog een paar keer en de radiotherapie zit er op, knap dat je er zo mee omgaat! (Maar ja, je moet natuurlijk wel 😣).
    Ik duim voor je dat de laatste keren goed gaan en op tijden die voor jou gunstig zijn!

    Beantwoorden
  6. Mariimma
    24 november 2020

    Kafka is er niks bij. Toestanden.

    Beantwoorden
  7. Willem
    24 november 2020

    Van harte beterschap Lonneke!

    Beantwoorden
  8. Annie
    24 november 2020

    Lonneke, bij mij ging het om een ander soort kanker, waarvoor ook nog een tweede operatie nodig was. Op mijn protesten op de vertragingstijd kreeg ik als antwoord: “De tumor is eruit, dus we hebben niet zo’n haast.” Waarop ik zei : Nee aan die kant van de tafel niet, maar aan deze kant wel .Nou ze gingen hun best doen .Ik zou me niet teveel zorgen maken over de vertraging van de radiotherapie, het belangrijkste is, dat de nabehandeling gedaan is en zijn werk doet. Heb vertrouwen !

    Beantwoorden
    • Lonneke
      25 november 2020

      Ah, dan is het niet te vergelijken. Ik hoop dat met jou inmiddels alles weer goed gaat!

      Beantwoorden
  9. Anne
    25 november 2020

    Hier zit een nieuw boek in, ik voel het…!

    Beantwoorden
    • Lonneke
      25 november 2020

      Haha, dat klopt! De eerste woorden staan op papier. 🙂

      Beantwoorden
  10. Aleid Eigenraam
    25 november 2020

    Tjemig, Lonneke, ik leef met je mee. Sterkte. Petje af dat je nog steeds humor tevoorschijn kunt toveren!

    Beantwoorden
    • Lonneke
      25 november 2020

      Dankjewel! Is een goed medicijn 🙂

      Beantwoorden
  11. Marije
    26 november 2020

    Jeetje als je dit had geweten van te voren had je tenminste een camper kunnen huren voor die periode. Beterschap!!

    Beantwoorden
  12. Marjolijn
    26 november 2020

    Dag Lonneke, kreeg jouw blog doorgestuurd door Floris.
    Ik ben zijn moeder en woon sinds kort in Pola de Siero.
    Heb met terugwerkende kracht je verhalen gelezen….. heftig&dapper hoe je het leven aanpakt!
    Ik heb net je boek gekocht, eBook bij Bol.com….. ik ga nu uitvinden hoe ik dat kan lezen. In mijn luie stoel in de zon, met uitzicht op de heuvels in de verte.
    Sterkte met de strijd die je voert, je verdient het te winnen !!! 🙂

    Beantwoorden
    • Lonneke
      26 november 2020

      Ach, wat leuk! Ik hoop dat het goedkomt met mijn boek. Veel leesplezier alvast en welkom in Asturias! De winters zijn een eitje hier. 🙂

      Beantwoorden
  13. Jopi
    26 november 2020

    Hoi Lonneke,,
    Wij kennen elkaar van het ‘Het Ezelparadijs’. Appels oogsten voor de cider.
    Vind het erg fijn je notities te lezen en bewonder je doorzettingsvermogen.
    Wat maak jij veel door zeg en wensje nog veel sterkte en kracht komende sessies.

    Beantwoorden

Leave A Reply Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste blogs

Niks missen? Altijd de nieuwste blogs in je inbox!

*verplicht

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Kwetter

Tweets by projectlonica

Contact

+34 644 853 886

post@lonnekelodder.nl

Cangas de Onís, Asturias, España

Handige Links

  • Over mij
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Twitter
  • Linkedin
  • Pinterest

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en ontvang een melding bij nieuwe blogs!

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact