Thuisbrouwen zolang de voorraad strekt

Wordt er eigenlijk nog weleens gebrouwen in Casa Lonica? Weinig, weinig… Nadat ik het plan voor Hopping Sheep Brewing in de wilgen hing, werd bier brouwen weer gewoon een hobby. De frequentie van het thuisbrouwen ging flink omlaag en vanaf eind augustus 2016 kwam het een tijdje helemaal stil te liggen.

De voornaamste reden dat ik nu weer aan het brouwen ben? Om de voorraden op te maken. En nou ja, een hele goede tweede: brouwen is gewoon hartstikke leuk om te doen!

Van thuisbrouwen naar professioneel brouwen?

Een bierbrouwerij op het Spaanse platteland, dat was hoe mijn droom in september 2015 begon. Ik ging als een bezetene thuisbrouwen en stak mijn licht op bij professionele brouwers. Het was een leuke tijd. Ik verdiepte me in brouwinstallaties, spitte internetfora voor thuisbrouwers uit, boekte een tripje naar het Barcelona Beer Festival en stond een middagje Slomo te doppen bij Oedipus. Ik ontdekte steeds meer hoe lastig de weg was die ik had gekozen. In februari 2016 besloot ik dat ik op een dood spoor zat. Werken als tekstschrijver (later gecombineerd met de verhuur van een vakantiehuisje) leek een veel haalbaarder plan. Project Lonica is een ontdekkingstocht. Er gaat vast nog wel meer anders worden dan ik nu denk. En wie weet kan ik ergens, later, alsnog mijn brouwaspiraties kwijt!

Voldoening uit brouwen

De reden dat ik serieus heb overwogen om een bierbrouwerij te beginnen is simpel: ik vind het brouwen van bier erg leuk om te doen. Het is een mooi ambacht, je kunt eindeloos experimenteren en verfijnen met recepten en het is heel prettig om iets concreets te maken. En dat was (én is) een van de doelen van Project Lonica: mijn geld verdienen met iets wat ik graag doe, waar ik voldoening uit haal.

Geen tijd meer

Maar ik ging dus verder met thuisbrouwen als hobby en ik bleef ook (nog steeds als enige vrouw) gezellig lid van het Amsterdamse brouwgilde De Bierkaai. Ergens in augustus 2016 begon het qua tijd teveel te knellen. Ik werkte toen nog fulltime in loondienst en was daarnaast mijn tekstbedrijf aan het opbouwen. Een brouwdag kost gauw zes uur en er waren simpelweg andere dingen die meer prioriteit hadden.

Ketel weer op het vuur

Pas toen de kerstvakantie begon, vond ik weer tijd om de ketel op het vuur te zetten. Het werd de opvolger van Roasty Rasa, een hele fijne oatmeal stout. Omdat ik geen haver meer in huis had, heb ik het recept een beetje aangepast. It’s Rasa Again is nog piepjong, maar veelbelovend! En terwijl ik dit stukje tik, ruikt het huis nog heerlijk naar brouwerij. Ik ben gisteren weer een dagje in de weer geweest en nu zit er een Earl Grey IPA in het gistvat. De dame waarvan ik de thee kocht, is net zo nieuwsgierig naar het eindresultaat als ik.

Zolang de voorraad strekt

Ik heb besloten om door te brouwen tot de voorraden op zijn. Zo is brouwen nu ook een klein beetje een consuminderactie geworden. Het is immers een stuk goedkoper om zelfgebrouwen bier te drinken, zeker als je de benodigdheden toch al had ingeslagen. En aangezien ik al dat bier niet mee kan nemen naar Spanje, heb ik ook een bestemming voor alle restjes bedacht: mijn afscheidsfeestje! Drinken zolang de voorraad strekt!