Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Tijden van reflectie

Blog

12 mrt

Tijden van reflectie

  • 14 comments

Ja, het was hier even stil. Ik was met andere dingen bezig. Gezondheidsproblemen. En net nu ik die van mijzelf bijna overwonnen heb, wordt de hele wereld ziek. Stof voor overpeinzingen.

Baarlijke nonsens

Mijn hoofd stond de laatste tijd niet zo naar bloggen. Ik kampte de afgelopen weken met gezondheidsproblemen en met de Spaanse publieke gezondheidszorg. Ik trof artsen die wat minder goed op de hoogte bleken dan hun Nederlandse collega’s. Maar wel heel erg overtuigd waren van hun eigen gelijk. Ook al vertelden ze baarlijke nonsens. Ik had medicijnen nodig, maar ik kreeg ze niet.

Uiteindelijk vond ik een arts die op zijn minst een (overbodige) test wilde doen. Toen ik met de positieve testresultaten bij hem op de stoep stond, bleek zijn praktijk gesloten. Hij had het coronavirus opgelopen.

Stilstand

Hoewel we nog volop in de storm zitten, zijn het ook tijden van reflectie. Als de scholen sluiten, de sporttrainingen niet meer doorgaan, je werkgever je liever niet ziet verschijnen en alles wat het leven verder sjeu geeft wordt afgelast, dan hou je tijd over om na te denken.

Wat hierboven staat is natuurlijk wat metaforisch. De scholen zijn hier in Asturias inmiddels dicht, maar daar merk ik niks van. En werken deed ik altijd al vanuit huis, dus dat is business as usual. Ik zit ook niet in de hoek waar de economische klappen vallen. En gisteren heb ik nog gebadmintond.

Dat is nu overigens voorlopig wel over en het zwembad ging vandaag ook dicht. Ook hier komt het openbare leven tot stilstand. Vandaag zag ik in de supermarkt de lege schappen. Iedereen verschanst zich thuis met een flinke voorraad wc-papier.

Gezamenlijke vijand

Het zijn rare tijden. Eerst worstelde ik in mijn eentje met een lijf dat het af liet weten en artsen die hetzelfde deden. En nu worstelt de hele wereld. Het voelt bijna saamhorig. Met zijn allen tegen een onzichtbare vijand.

En van de andere kant trekt die vijand ons uit elkaar. We mogen elkaar niet meer opzoeken, niet meer vasthouden.

Onze levensstijl

Het is nog maar de vraag of we tegen een onzichtbare vijand vechten of tegen onszelf. Dit virus is zo verwoestend dankzij onze levensstijl. Dankzij onze reislust, onze vliegtuigen, onze miljoenensteden, onze kantoortuinen. Het raakt ons in het hart van die levensstijl. Opeens stokt de levering van spullen, zijn de vliegtuigen en de hotels leeg, verdampen er dagelijks miljarden op de beurs.

Klimaatcrisis

En opeens kelderde de CO2-uitstoot in China. Opeens hadden we geen vliegschaamte of kerosinetaks nodig om vliegtuigen aan de grond te houden. Stel je toch eens voor. Waartoe zouden we in staat zijn als we net zo op de klimaatcrisis zouden reageren als op de coronacrisis? Zoals we nu massaal in vrijwillige thuisisolatie gaan en massaal onze handen wassen. Met zeep en een liedje erbij van twintig seconden. Allemaal voor het collectief. Omdat we alleen samen dit virus kunnen indammen.

Stel je toch eens voor wat we voor het klimaat zouden kunnen bereiken.

Rijk persoon

Aan dit soort dingen moest ik denken toen ik op de bank onder een dekentje het wereldnieuws lag te volgen. Met mij gaat het inmiddels weer goed. De medicijnen die ik nodig heb zijn onderweg. Maar opnieuw werd ik me ervan bewust dat een rijk persoon een gezond persoon is. Dan maar even wat minder economie, wat minder op reis en wat minder troep uit China.

Het coronavirus geeft ons een wereldwijde reset. Genoeg om over na te denken.

 

Tags:consuminderencovid19het leven zelfSpanje
  • Share:
Lonneke

You may also like

Winter in Asturias

  • 4 januari 2021
  • by Lonneke
  • in Blog
Toen ik wakker werd op 2 januari was alles wit. Dit is mijn vierde winter in Asturias en het...
Waar waren we ook alweer?
18 december 2020
Por fin!
1 december 2020
Te vroeg gejuicht
24 november 2020

    Comments

  1. Het zoete Hongaarse leven
    12 maart 2020

    ### Amen ###

    Beantwoorden
  2. Het zoete Hongaarse leven
    12 maart 2020

    En beterschap! (ook voor de wereld)

    Beantwoorden
  3. loes vrancken
    12 maart 2020

    Mooi stukje Lonneke.
    Beterschap!

    Groeten
    Loes

    Beantwoorden
  4. Lize
    13 maart 2020

    Wat een mooi stuk en een prachtige link leg je! Zet ook mij aan het denken. Dank je. En beterschap! Want inderdaad: gezondheid is echt het allerbelangrijkste.

    Beantwoorden
  5. mariimma
    13 maart 2020

    Reflectie… altijd goed… ik wens je veel nieuwe inzichten en wijsheden toe!
    En beterschap. Dat ook.

    Beantwoorden
  6. geld-is-tijd
    13 maart 2020

    De gedachten die je nu opschrijft spoken al een week door mijn hoofd, maar ik kan ze niet zo mooi verwoorden. Het is een realitycheck voor de wereld, maar ook voor me personlijk: ik merk dat ik het eigenlijk helemaal niet erg vind dat veel sociale verplichtingen zijn afgelast. Misschien heb ik vaak gehaast en veel dingen gedaan die ik achteraf helemaal niet belangrijk vond.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      13 maart 2020

      Ja precies. We krijgen nu gedwongen een reset aangereikt en dat geeft ook kansen om dingen te veranderen.

      Beantwoorden
  7. Lonneke
    13 maart 2020

    En dankjulliewel allemaal!

    Beantwoorden
  8. Ellen1979
    13 maart 2020

    JA! Lig nu in bed met een snotneus, hoesten en keelpijn. Ik ga nu uitzieken ipv met een paracetamol toch proberen wat werk te verzetten. De school doet het nu toch echt maar even zonder mij. Thuiswerken is technisch niet geregeld. Ik vind de pauze niet erg. Het is nu zoals het is. En ik hoop dat we er met z’n allen wat van leren (en hier zie ik het gebeuren 🙂 )

    Beantwoorden
  9. Rianne
    13 maart 2020

    Beterschap en bedankt voor dit blog. Het is inderdaad tijd voor reflectie.

    Beantwoorden
  10. Annie
    14 maart 2020

    Dit is een immense wake up call. Dat we dit met zijn allen goed mogen doorstaan en gauw onder controle is. En het belangrijkste is dan samen de reflectie vasthouden en door laten werken, dan wordt het in ieder geval beter op aarde.

    Beantwoorden
  11. Annie
    14 maart 2020

    Zo bekeken zou een quarantaine periode van een paar maanden geen verkeerd idee zijn. Dan zijn de gedwongen aangepaste gewoontes misschien wel het nieuwe normaal geworden.
    Leuk interview met jou over FIRE in het NRC Handelsblad van vandaag!
    En ik hoop dat je je snel weer beter voelt!

    Beantwoorden
    • Lonneke
      14 maart 2020

      Dankjewel!

      Beantwoorden
  12. Bouk
    15 maart 2020

    Ben het helemaal met je eens wat je schrijft. Het heeft mij ook al aan het denken gezet… We zijn zo gewend aan hoe het allemaal “gewoon” doorgaat en nu ineens is er paniek… Beterschap Lonneke!!

    Beantwoorden

Leave A Reply Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste blogs

Niks missen? Altijd de nieuwste blogs in je inbox!

*verplicht

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Kwetter

Tweets by projectlonica

Contact

+34 644 853 886

post@lonnekelodder.nl

Cangas de Onís, Asturias, España

Handige Links

  • Over mij
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Twitter
  • Linkedin
  • Pinterest

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en ontvang een melding bij nieuwe blogs!

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact