Tot half oktober onder de pannen

Het is voorpret galore in Casa Lonica. Ik heb de eerste 3 periodes van mijn buitenspeeljaar gepland, en die concurreren met elkaar qua leukheid. Waarom heb ik niet eerder ontslag genomen?

Zwerftijd

Hoe zat het ook alweer? Ik ga eerst een tijdje zwerven door Spanje en werken als digitale nomade en vrijwilliger. In de april FAQ licht ik het hoe, wat en waarom toe in 7 vragen en antwoorden. Er valt nog heel veel te leren, te ontdekken en uit te proberen voordat ik echt de knoop doorhak over waar ik me wil vestigen. En het lijkt me zo gaaf om een tijdje zo vrij te leven!

Vrijwilliger én tekstschrijver

Na mijn pelgrimstocht ga ik vrijwilligerswerk combineren met werken als tekstschrijver voor opdrachtgevers in Nederland. Gemiddeld beslaat het vrijwilligerswerk zo’n 5 uur per dag en zo’n 5 dagen per week, dus er blijft nog genoeg tijd over om mijn laptop open te klappen. Mocht ik geen tekstopdrachten hebben, dan werk ik aan een boek.

De combinatie van fysiek werk enerzijds en schrijven anderzijds lijkt me geweldig! Maar… the proof of the pudding is in the eating. Je weet het pas als je het probeert.

Van het noorden tot de Canarische Eilanden

Het plan is om telkens ongeveer 1 maand op dezelfde plek te blijven zitten. Ik begin in het noorden, maar ga zeker ook naar Extremadura en het zuiden. Inclusief de Canarische Eilanden, om even aan de donkere wintermaanden te ontsnappen. Ik vind mijn adressen voornamelijk via Workaway en HelpX, maar als ik een grote tekstopdracht heb lijkt het me ook heerlijk om neer te strijken in een coworking space in Madrid. De eerste plekjes heb ik inmiddels geregeld.

5 juli – 15 augustus: Camino del Norte

Op 4 juli stap ik in de trein naar Spanje en op 5 juli begin ik aan een pelgrimstocht langs de noordkust naar Santiago de Compostela, de Camino del Norte. Het pelgrimsbloed klotst nou eenmaal nog steeds door de aderen. Ik verwacht dat ik ruim 5 weken onderweg ben.

Er is nog wel een kans dat ik een andere route kies als de Camino del Norte te druk is. De populariteit van dit alternatief voor de Camino Francés is hard aan het groeien en het aantal bedden in de herbergen blijft hier nog wat bij achter. Mocht ik in een ‘bedrace’ belanden, dan zoek ik een alternatief.

Mijn laptop laat ik vooruit sturen naar Santiago. Ik werk dus niet als ik aan het lopen ben. Het bloggen gaat ook even op een laag pitje. Ik plaats in ieder geval elke dag een Caminofoto op twitter (zie de rechter zijbalk hier).

15 augustus – 15 september: Het Ezelparadijs, Asturias

Ik vis ergens tussen 10 en 15 augustus mijn laptop op in Santiago en reis dan naar Marleen in het Ezelparadijs. Dat wordt mijn eerste vrijwilligersadres. Het wordt de 3e keer dat ik bij Marleen aan het werk ga. In de zomer van 2015 was ik er 6 weken en in mei 2016 3 weken.

In het Ezelparadijs leven zo’n 30 ezels, 3 paarden, 2 muildieren, 6 honden, 8 katten en Stevie, een kruising tussen een hangbuikzwijn en een everzwijn. Het zijn allemaal afgedankte dieren. Een dag werken in het Ezelparadijs ziet er (op Sunday Funday na) min of meer zo uit:

• 7.30 uur: het voeren van alle dieren en het uitlaten van de honden
• 9.00 uur: het voeren van de vrijwilligers (ontbijt met havermoutpap)
• 9.30 uur: stallen schoonmaken en donkey care
• 11.30 uur: koffiepauze
• 12.00 uur: project time (tijd voor speciale projecten: werken in de moestuin, onkruid wieden, schilderwerk, hekken repareren en koken voor de lunch)
• 14.00 uur: lunchtijd (de belangrijkste maaltijd van de dag in Spanje)
• 15.00 uur: siësta (laptop time voor mij dus)
• 17.30 uur: het binnen halen en voeren van alle ezels, tweede uitlaatronde voor de honden
• 19.00 uur: borreltijd
• 20.00 uur: kleine avondmaaltijd

Als je wilt mag je 1 vrije dag per week nemen. De meeste vrijwilligers willen dit niet, omdat ze het zo naar hun zin hebben en liever met de dieren bezig zijn. Voor mij biedt zo’n dag de kans om even door te pakken met schrijven, want de laptop time is bij het Ezelparadijs beperkt.

15 september – 15 oktober: Albergue Ecológico El Beso, Galicia

Om te voorkomen dat ik maandenlang in het Ezelparadijs blijf hangen (dat is nogal verleidelijk) heb ik het adres daarna ook maar vast geboekt. Ik ga als hospitalera werken in een pelgrimsherberg op de Camino de Santiago! De herberg ligt op de Camino Francés, de bekendste route. Dat is een andere route dan die ik ga lopen in juli.

El Beso (de kus) is de herberg van de Nederlandse Marijn en de Italiaanse Jessica. Ze leerden elkaar kennen op de Camino. Marijn was in 2011 en 2012 te zien in het tv-programma De Weg naar Santiago. De herberg is met 16 bedden relatief klein. Elke avond serveren ze een gezamenlijke, vegetarische maaltijd. En dat klinkt helemaal leuk! Ik schreef al eerder dat ik best een tijdje als hospitalera zou willen werken. Ik dacht toen aan de winterperiode, omdat ik de massaliteit van de Camino Francés niet zo zag zitten. Maar El Beso ligt in het midden van niks en 16 pelgrims per dag is een prettig aantal.

Wat ik daar precies ga doen weet ik natuurlijk nog niet, maar het staat op de website van de herberg wel zo ongeveer beschreven. Pelgrims ontvangen en inschrijven, drankjes en hapjes van de bar verkopen, eten koken, afwassen en natuurlijk de herberg schoonmaken. Oefenen voor mijn vakantiehuisje dus! Jessica liet weten dat het werk ongeveer een halve dag beslaat, dus dat er genoeg laptop time over zou moeten blijven.

na 15 oktober: geen idee!

Nou ja, er zijn wel ideeën. De kans is groot dat ik in januari of februari toch nog 2 weken in een herberg van een Spaanse organisatie ga werken, La Federación Española de los Amigos del Camino de Santiago. Verder heb ik een geitenboererij in Extremadura gezien, een kattenopvang in Andalucía en een bierbrouwerij (!) op Mallorca. Ik wil sowieso nog ervaring met permacultuur opdoen en heb tientallen andere mooie plekken en projecten gezien. Maar ik leg voor na half oktober nog even niets vast. Ya veremos que pasa.