Tadaa, mijn nieuwe website! Welkom terug!
Madre mía. Mocht je ooit besluiten om drie op straat gedumpte pups op te vangen, ruim dan je agenda maar leeg. Ik ben even offline, niet aanspreekbaar en zit vastgeketend aan mijn landgoed.
Je zou misschien denken dat ik met dat actieve buitenleven kipfit ben, maar dat valt nog best tegen. Er mogen wel wat kilo’s vanaf. Project onsje minder is begonnen.
Soms heb je zo’n dag die je net zo goed had kunnen overslaan. Zelfs hier in het paradijs. En eigenlijk ook weer niet. Over behulpzame mannen, zelf doen en het verwisselen van een autoband.
Het is feest in Casa Lonica! Vandaag zijn Manu, César en Isa een jaar oud geworden. En dat is natuurlijk een heel goed excuus voor babyfoto’s en verhalen uit de oude doos.
Het is een zwaar leven, daar ben ik me van bewust. Als maandagochtend overal de tl-lampen, PC’s en koffieautomaten weer aan gaan, sta ik bammetjes te smeren voor een wandeling langs de Noord-Spaanse kust.
Er klinkt gegiechel in mijn huis. En er staat een wasrek bij de houtkachel met druipende jongenskleren. Er zijn mensen die het licht uit doen als ik allang op een oor lig. Heel apart.
De zondvloed is begonnen. Het is noodweer in Asturias en ik zit al vier dagen sdipverkouden binnen te survivallen. Kolkende rivieren treden buiten hun oevers, wegen zijn afgesloten, spoorrails weggeslagen, scholen gaan dicht en het ziekenhuis is ontruimd.
En ik zit op mijn berg. Te wachten tot het over is.
Geen moer opgeschoten met mijn boek vorige week. Ik had het koud. En als ik het koud heb, dan kan ik niet schrijven. En dus stond de week in het teken van hout.
Waar is toch die tijd gebleven dat ik gewoon een slinger gaf aan de thermostaat…
Fijne feestdagen!
Ik had een niet zo kersterige kerst en daar hou ik van. Geheel in stijl: in T-shirt, veganistisch en niet duurder dan een gemiddelde dag in het jaar.