Verlaten huizen

Ik ben hier in Asturias flink wat bouwvallen aan het bekijken, in de hoop dat er eentje voor mij bij zit. Het is fascinerend hoe sommige huizen erbij liggen. Alsof de bewoners ze 40 jaar geleden in grote haast leeghaalden om nooit weer terug te keren.
Een stukje land
De afgelopen dagen heb ik gezocht naar wat competitie voor de watermolen. Ik hoop een stukje land te vinden (liefst een hectare ongeveer) met daarop een huisje voor mezelf, iets om gasten te ontvangen, een moestuin en ruimte voor ezels. En dan graag zonder uitzicht op de buren.
Bouwval
Met het budget en de wensen die ik heb, wordt het vrijwel altijd een bouwval. Of op zijn best een huis waar nog flink wat aan moet gebeuren. Daar komt bij dat ik vind dat Spanjaarden een nogal beroerde smaak hebben. Bij huizen waar je zo in kunt trekken, heb ik de neiging om er eerst de sloophamer in te zetten. Dan is het handiger als dat al voor je is gedaan.
Erfenissen
Veel huizen op het Spaanse platteland zijn erfenissen. De ouders zijn een eeuwigheid geleden overleden en geen van de kinderen wilde er zelf te gaan wonen. Vaak staan die huizen eerst tientallen jaren te verkrotten voordat ze op de woningmarkt terecht komen. Soms is er onenigheid in de familie, soms wordt er lang geaarzeld wat te doen met het huis waar moeder 100 jaar geleden werd geboren.
Geschiedenis
Ik heb een aantal van dat soort huizen van binnen gezien en het is net alsof je in terug in de geschiedenis stapt. Voor zover je niet door de vloer zakt. Soms leek het wel alsof de bewoners 40 jaar geleden halsoverkop waren vertrokken en niet eens meer de moeite hadden genomen om de kasten leeg te halen.
Verkoopklaar
Laat ik het zo zeggen, de huizen zijn niet echt verkoopklaar gemaakt. En de ronkende makelaarsteksten ontbreken ook. “Het dak kan geheel naar eigen smaak worden gedicht.”
Asturiaanse huizenmarkt
De Asturiaanse huizenmarkt is onvergelijkbaar met de Nederlandse. Huizen staan vaak jarenlang te koop. Noch de eigenaren noch de makelaars lijken erg veel moeite te willen doen om er vanaf te komen. Er bestaan Spaanse equivalenten van Funda, maar de informatie en de foto’s daarop zijn summier. Dat komt mede omdat hetzelfde huis door verschillende makelaars mag worden aangeboden. Dus als je teveel prijs geeft, dan gaat een andere makelaar met die informatie aan de haal.
Advocatenwerk
Je moet er ook niet zomaar vanuit gaan dat de informatie die op die sites staat klopt. Huizen kopen is advocatenwerk. Zo bekeek ik een huis dat volgens de gegevens van de makelaar 236 m2 zou zijn met 12.000 m2 land. Maar toen ik de inschrijving in het kadaster opvroeg, bleek er maar 104 m2 als woonhuis geregistreerd te staan en het stuk land was nog niet eens 5.000 m2.
Bouwval met uitzicht
Van de ander kant, waar koop je in Nederland nou een bouwval met uitzicht en minstens een hectare land voor zo’n 70.000 euro? Vooruit, zonder elektriciteit en misschien met water.
“Prachtig gelegen, vrijstaande woning op een zeer ruim perceel met een uitzicht alsof u elke dag op vakantie bent. In de klassieke boerderij zijn nog veel authentieke materialen terug te vinden, wat het geheel een rustieke uitstraling geeft. Tegelijkertijd biedt het volop mogelijkheden om het geheel naar uw wens in te delen en te verfraaien.”
Gerelateerde posts:
Comments
Ach als koper moet je er gewoon ‘doorheen kijken….’.
En dat hebben ze gewoon heel makkelijk voor je gemaakt 😉
Ja, deze huizen vragen veel van je fantasie 😉
Maar serieus. Het vergt best wat voorstellingsvermogen om te bedenken wat je van zo’n bouwval kunt maken. Veel van die huizen zijn bijvoorbeeld heel hokkerig en zouden een compleet ander aanzien krijgen als je de binnenmuren eruit zou slopen. Maar dan moet je er bijvoorbeeld wel eerst even achter zien te komen wat draagmuren zijn…
Kan me voorstellen dat dat lastig is! Zeker bij een bouwval.
Je moet denk ik vooral maar gewoon kijken naar het plekje en ervan uitgaan dat je aan het huis zelf alles moet doen. Of mag doen! En als ik die oude mooie meubels erin zie staan, dan zie ik daar nog wel kansen voor 😉
Ik meen me trouwens te herinneren dat er ooit eens bij een soort Grand Designs-programma een man was die het bouwen van zijn huis als een soort sociaal project zag, waarbij andere mensen – die zijn min of meer ecologische levensstijl konden waarderen – hem hielpen met bouwen. Ook gewoon onbekenden. Misschien leuk voor een bloggers-/lezersgroepje straks? 😉
Ik heb inderdaad best mooie vintage kasten en bedden gezien!
En ja, dat is min of meer het idee. Onder meer via Workaway. Via die site heb ik zelf vrijwilligerswerk gedaan tegen kost en inwoning en als ik mijn eigen plek heb, wil ik zelf host worden. En ik ken ook al een paar handige mensen die hebben gezegd dat ze graag meehelpen 🙂
Wat een juweeltjes 😉 Dit vergt wat meer ervaring dan laminaat leggen en een muur schilderen. Heb je eigenlijk al wat ervaring met klussen en verbouwen?
Geen.
Ik zou nu graag Pippi Langkous citeren (‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’), maar dat zou grootspraak zijn. Ik ken inmiddels wat handige mensen die me hebben aangeboden om me te helpen en verder blijft mijn leercurve hier de komende tijd onveranderd hoog…
Bij de laatste foto had ik nog verwacht , uitstekende ventilatie ?.
Als ‘bouwval’ je categorie is zou ik vooral voor de juiste locatie gaan . Leuk om met je mee te kijken.
Herkenbaar al deze rustieke huizen! Denk je bij je keuze in de toekomst ook aan geluid? Altijd even met je ogen dicht en veel aandacht luisteren! Heeft ons foute keuzes bespaard ( geluid van windmolens ) en vergeet ook niet te bepalen hoe de zon het in de winter doet. Een huis in een mooi valleitje kan in de winter een sombere koelkast zijn!
Succes! Johanna
Thanks! Ligging t.o.v. de zon is inderdaad essentieel, daar let ik zeker op. Geluid is een goeie. Al zal dat ook nog weleens per dagdeel of dag van de week verschillen. Ik kan zelf nog slecht tegen continu moeten luisteren naar blaffende honden bijvoorbeeld.
“ NOG “ slecht schrijf je! wat mooi, je geeft je zelf de tijd!
Weet je dat ik soms het toch vertrouwd geworden geblaf in de verte mis nu de vele zwerfhonden van onze heuvel verdwenen zijn?