Voorbereiden op de winter

Madre mía. Zo zag mijn tuin eruit op 28 oktober. Bam, een pak sneeuw van tien centimeter. Uit het niets. Deze absurde actie van Moeder Natuur – terwijl ik in een guur, maar sneeuwvrij Nederland zat – was een fikse wake up call. Ik moet me met gezwinde spoed klaar gaan maken voor de winter.

Appje uit Asturias

Terwijl ik met mijn familie aan het zondagsontbijt zat in een vakantiehuisje op de Utrechtse Heuvelrug, kwam er een appje binnen uit Asturias. Een foto van mijn tuin, verstuurd door house sitter Rebecca.

Ik wist niet wat ik zag. Mijn landgoed was helemaal wit. Aan het begin van de week hadden we nog samen in een hemdje hout staan zagen. En nu lag er een laag sneeuw op de zaagbok.

Eind oktober? Doe even normaal zeg.

Sneeuw is niet zo gebruikelijk in Asturias. Ja, vanaf 600 meter hoogte, dan wel. Maar ik zit op 300 meter. En eind oktober? Doe even normaal zeg. Ik kreeg nog van drie andere mensen appjes uit Noord-Spanje. Het was het gesprek van de dag.

Zou het ook een klimaatdingetje zijn?

De blaadjes zitten allemaal nog aan de bomen. Ze zijn zelfs nog bijna helemaal groen. En dat ging dus niet goed. Rebecca zei dat het die dag een gekraak van jewelste was in mijn bos. Takken braken af onder het gewicht van de sneeuw.

Van mijn vijgenboom in de tuin is niet veel meer over. En dat is nou net zo ongeveer het enige hout dat niet in de kachel kan.

Sneeuwkettingen

Ik zou de volgende dag terugvliegen naar Spanje en ik heb me nog even afgevraagd of ik zonder sneeuwkettingen de berg op zou komen. Maar de dooi ging nog sneller dan het vormen van het pak sneeuw. De grond is nog hartstikke warm. Rebecca heeft moeten slalommen om de bomen om geen lading gesmolten sneeuw in haar nek te krijgen.

En dus kwam ik maandagavond veilig thuis. Binnen brandde de kachel en er stond een dampende kop maaltijdsoep voor me klaar, met tortillas en huisgemaakte hummus.

Huis verwarmen

Die brandende kachel was nog best een dingetje. Rebecca was in haar eentje dapper doorgegaan met hout zagen, maar tegen de aankomende winter is met de hand natuurlijk niet op te zagen.

Een ander probleem: we werkten aan de houtvoorraad terwijl we al begonnen waren met stoken. Ondanks dat het bijna allemaal dood hout was, wilde lang niet alles even lekker branden.

Het was inderdaad super koel.

En daar was wake up call nummer twee. Supercool om je huis te verwarmen met hout uit je eigen bos, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd, was het inderdaad super koel. Het huis was de vorige avond niet goed doorgewarmd en het was buiten afgekoeld naar een graad of vijf.

Haardhout

Die ochtend stapten we in de auto op jacht naar haardhout. Na een tijdje zoeken en vragen vonden we een plek waar ze op maat gezaagd eikenhout hadden. Ik kocht twee zakken en gaf zo voordat de winter überhaupt was begonnen mijn eerste geld uit aan de verwarming van mijn huis. En dat gaat vast nog wel een keer gebeuren, zelfs als Andrés binnenkort langskomt voor kettingzaagles.

Leergeld. Volgend jaar ga ik vanaf maart aan mijn houtvoorraad werken.

Eerste winter

Mijn huis is in de winter nog nooit bewoond geweest. Het was 200 jaar een koeienstal. In de Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939 hebben er naar verluidt onderduikers gezeten. Pas sinds 1999 is het een woonhuis. Maar de vorige eigenaren gebruikten het als zomerhuis. Ik ben dus de eerste die de winter hier mag uitproberen.

Isolatie

Het huis had energielabel E toen ik het kocht. Dat is voor Asturiaanse begrippen niet slecht. Met dubbel glas en een geïsoleerd dak was het  behoorlijk modern. En de oude stalmuren op de benedenverdieping zijn 70 centimeter dik.

Bij de verbouwing in de zomer is de vloer geïsoleerd en de decoratieve open haard vervangen door een houtkachel met een hoog rendement.

‘Waarom hang je geen Amsterdams cafégordijn op?’

De zwakste plek in het huis is de buitendeur. Dat is een redelijk dunne, houten deur. Je stapt vanaf buiten zo mijn woonkamer in. Toen ik in Amsterdam was, bedacht een vriendin een oplossing: ‘Waarom hang je er geen velours gordijn voor, net zoals in Amsterdamse cafés?’

Briljant. Het gordijn is besteld.

Opgewarmd lijf

Gisterochtend toen ik wakker werd was het huis weer koud. Maar er is een prima manier om warm te worden: hout zagen en houthakken! De kunst is om tot kwart voor acht onder de dekens te blijven liggen. Dan begint het licht te worden. En dan vanuit je bed meteen aan de slag. Vervolgens met een opgewarmd lijf ontbijten en dan hup weer verder. Ik heb het gisterochtend helemaal niet koud gehad.

En dus heb ik nu een dagindeling: ‘s ochtends buiten aan het werk en ‘s middags een vuurtje stoken en binnen aan de slag. Als het ‘s ochtends niet regent natuurlijk.

Ondertussen geniet ik van dit winterse uitzicht.