Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Vrouwen die in Asturias gaan wonen en mannen die daar tips over geven

Blog

22 okt

Vrouwen die in Asturias gaan wonen en mannen die daar tips over geven

  • 15 comments

Ik weet het jongens, ik lok met mijn manier van schrijven ongevraagde tips uit. Over houtkachels, over kettingzagen, over hoe ik hier de winter overleef. Het zijn vaak mannen (tips van vrouwen gaan meestal over de moestuin). Maar gek genoeg ken ik tot nu toe alleen vrouwen die hier alleen wonen. En nog gekker misschien, die redden zich prima.

Goedbedoeld

Stadsmens verhuist naar het platteland. En dan ook nog naar het buitenlandse platteland én ze heeft twee linkerhanden. Ik snap dat het nogal hulpeloos klinkt.

En ik buit mijn nieuwigheid graag een beetje uit. Blogs met alleen maar succesverhalen zijn saai, dus ik schrijf ook over mijn onhandigheid, mijn onnozelheid, dingen die niet in één keer goed gaan en alles wat ik nog aan het leren ben. En soms doe ik er nog een sausje overdrijving en zelfspot overheen.

Ik doe natuurlijk de dingen die veel mannen alleen op de camping of op mannenweekend in de Ardennen mogen. Houthakken, kettingzagen, vuurtje stoken. Zo’n hulpeloze stadsvrouw roept dan blijkbaar een oerdrift tot bescherming op.

Aan het handje

Het nadeel van mijn schrijfstijl is dus is dat er – zeker in die eerste winter – best wat heren zijn geweest die vonden dat ik wel wat aan het handje kon worden genomen. Niet alleen via reacties onder mijn blogs. Ik ontving ook met enige regelmaat lange mails of DM’s via twitter met allerhande wijze raad.

Even twee disclaimers:

  1. Ik weet dat alle tips in principe goedbedoeld zijn.
  2. Er zijn ook genoeg vrouwen die mij tips geven (zoals gezegd, die gaan meestal over de moestuin).

Hout

Vooral zo’n houtkachel roept stromen aan tips, commentaar, adviezen en aanwijzingen op. Over schoorsteenvegers, over schoon stoken, over het type kachel (die van mij is helemaal verkeerd), dat ik minstens tien kuub hout nodig heb, hoe ik dat het beste kan hakken, over de bijlkeuze, over dat je ook elektrische kettingzagen hebt. En natuurlijk ook over rookoverlast en CO2-uitstoot.

Het klinkt misschien gek, maar ik heb hier zelf natuurlijk ook allemaal over nagedacht. En gegoogeld, en gekeken hoe andere mensen in Asturias dat doen. En ik las De Man en Het Hout, een boek dat ik elke fikkiestoker (m/v) van harte kan aanbevelen.

Overleven in de winter

Vorige winter schreef ik over die barre januarimaand. Toen het dagenlang stortregende en Asturias overstroomde. En ik met griep onder een dekentje op de bank lag met een houtvoorraad voor nog slechts enkele dagen. Toen ik op de momenten dat het even droog was met kruiwagen en zaag het bos in glibberde, op zoek naar dood hout.

Vanwege mijn schamele houtvoorraad hield ik me de afgelopen winter warm met hout zoeken, zagen en hakken en daarna zat ik vaak in de winterzon op mijn veranda. Pas tegen het eind van de middag maakte ik vuur. En zo kwam een ex-stadsmens haar eerste Asturiaanse winter door.

In die tijd kreeg ik het meest merkwaardige advies.

‘Zorg dat je overdag een flink stuk vlees naar binnen werkt. Vegetariër en veganist, dat kun je prima zijn op zeeniveau. In de bergen en de kou is dat een bijzonder slecht idee.’  De tipgever achtte de kans aanwezig dat ik binnenkort zou verstenen onder een laag sneeuw.

Betuttelaars

Deze man had hier nog nooit gewoond. Wist hij veel dat een laag sneeuw op de hoogte waarop ik woon een zelfdzaamheid is? Dat temperaturen onder nul vrij uitzonderlijk zijn? Nog even los van het merkwaardige idee dat een veganist zichzelf niet warm zou kunnen houden.

Of dat ik mijn principes overboord zou gooien voor een beetje kou.

Heren betuttelaars, wie woont er nou in haar eentje in Asturias? Wie heeft die eerste winter gewoon overleefd? Wie redt zich hier nou eigenlijk wel heel erg prima? En heeft daar bovendien nog elke dag veel plezier in?

Kerry, de huttenhandywoman

Het is absoluut geen significante steekproef, maar ik moet de eerste buitenlandse man die hier alleen op het platteland woont nog leren kennen. Ik ken wel verschillende vrouwen.

Eentje daarvan is vriendin Kerry. Je ziet haar op de foto hierboven, bezig aan het dak van één van haar cabañas. Kleine herdershutten, die zij – geheel alleen – aan het omtoveren is in vertrekken: een slaapkamer met badkamer, een keuken en op termijn komt in de derde hut haar woonkamer.

Kijk nou eens hoe mooi dat aan het worden is? In de bouwmarkt nemen ze Kerry gewoon serieus. Terwijl Kerry ooit ook niks kon, toen ze twintig jaar geleden op het Turkse platteland ging wonen. Ze heeft alles met vallen en opstaan geleerd. En inmiddels helpt ze ook heel veel anderen met zelfbouw.

Kettingzaag

In die fase zit ik nu ook. Ik kan niks van wat Kerry kan. En toch woon ik hier in mijn eentje halverwege een berg op het Asturiaanse platteland. En dat gaat niet faliekant mis. Je hoeft niet alles al te kunnen en te weten voordat je aan een avontuur begint.

Het fijne is overigens dat de meeste Asturiaanse mannen me hier heel normaal behandelen. Ik had laatst een probleem met mijn kettingzaag. Het zaagblad werd in een paar seconden kokend heet en veroorzaakte brandplekken in het hout. Volgens een buurman werd de ketting niet meer gesmeerd (ja jongens, ik consulteer echt weleens mensen).

Ik ging naar een reparateur en zei dat ik dacht dat er een probleem met de olietoevoer was. De jongen die me hielp bestudeerde de zaag even en haalde het zaagblad eraf. Hij startte de motor en aan de zijkant liep de olie eruit. ‘Kijk,’ zei hij. ‘Ik denk eerder dat je ketting vervangen moet worden.’

Geen enkel dedain in zijn stem.

‘Ah, ik dacht dat ie nog wel kon,’ zei ik terug. ‘Kijk,’ zei de jongen weer. Hij hield een nieuwe ketting naast mijn oude en liet me het verschil zien. De jongen zette de nieuwe ketting op de zaag, startte hem en toonde op een stuk karton hoe de olie van de ketting droop.

Ondanks dat ik als vrouw met een babyzaag bij hem langs was gekomen met de verkeerde diagnose, voelde ik me volstrekt serieus genomen. En ik had weer het een en ander over mijn zaag geleerd.

Bewaar je tips

Ja, ik maak fouten. Dat is een vrijheid die ik koester. Ik heb in die eerste winter met vallen en opstaan ontzettend veel geleerd. Maar uiteraard verdiep ik me ook in zaken. Die prima moestuinopbrengst in mijn eerste jaar onstond niet ins blaue hinein. En ik leer ontzettend veel van anderen. Als de buurvrouw mij vertelt dat ik in oktober mijn doperwten moet zaaien, dan doe ik dat gewoon.

Maar als ik tips wil, dan vraag ik wel om tips. Laten we iets afspreken. De volgende keer dat ik een blogje schrijf over hoe een klunzige ex-Amsterdammer het Asturiaanse plattelandsleven ontdekt, stel ik voor dat jullie je tips nog even bewaren. Voor de eerste man die zijn kantoorbaan opgeeft en in zijn eentje met twee linkerhanden van de stad naar het platteland verhuist.

 

 

 

Tags:Asturiasbloggendurf te springenemigrerenplattelandwonen in Spanje
Lonneke

You may also like

Het einde

  • 23 september 2022
  • by Lonneke
  • in Blog
Dat was het dan, jongens. Ik stop definitief met bloggen. Het was hier natuurlijk al zeven maanden stil, dus...
Beschermd: Een update over van alles
25 februari 2022
Het water staat aan de lippen
24 november 2021
Rare jongens, die Hollanders
19 september 2021

    Comments

  1. mariimma
    22 oktober 2019

    “Het klinkt misschien gek, maar ik heb hier zelf natuurlijk ook allemaal over nagedacht.”

    Nou moe. Het moet niet gekker worden!

    Als succesvolle ondernemer, alleenstaande moeder en zelfstandige vrouw die (bijna) alle klussen aan het huis zelf uitvoer, herken ik wat je zegt. En alle andere feministische bijval laat ik maar even achterwege….

    • Lonneke
      22 oktober 2019

      :-))

  2. Manon van Wijk
    22 oktober 2019

    Tja en nu ook wat tegengeluid van een vrouw.🤔. Je kunt namelijk soms toch ook verdwalen in je eigen hoofd en hoe fijn is het dan als een ander je op een mogelijke uitgang wijst. Soms ongevraagd en niet wat je wenst als hulp maar wat je zegt…wel goed bedoeld. Niet teveel van het goede want dat irriteert.
    Zelf denk ik dat de verschillen tussen mensen overbrugbaar zijn en we zijn feitelijk allemaal optimistische overlevers.
    Jij bent daar ook weer een mooi voorbeeld van!
    Groetjes, Manon

  3. Joanneke
    22 oktober 2019

    Hahahaha 💃🏾💪

  4. M
    22 oktober 2019

    Hahaha, bij ons in de familie zijn het de vrouwen die het beste voor vuur kunnen zorgen. Mijn moeder is net een klein pyromaantje. Die krijgt ten alle tijde een vuur aan en ook echt brandende. En hout klieven kunnen mijn schoonzusje en ik ook als de beste. De mannen mogen het wel naar de kachel slepen.
    Mijn schoonzus en ik zijn ook de binnenschilders en klussers van de familie. Hoewel haar oudste zoon ook langzaamaan begint te klussen.

    • Lonneke
      22 oktober 2019

      Leuk! Ik kon dus niks hè? Maar ik ben ervan overtuigd dat je met oefenen heel veel kunt leren! Voor fikkie stoken heb ik geloof ik wel enig talent. Of ik heb er gewoon veel lol in, dat kan ook.

  5. Manon van Wijk
    22 oktober 2019

    Lol maakt leren leuker!

  6. loesje
    22 oktober 2019

    Net je blog ontdekt. Ik ga eens lekker rondneuzen want ik ben wel benieuwd hoe je daar beland bent.

  7. geld-is-tijd
    23 oktober 2019

    Ik ben ook zo’n autodidact die op mijn werk heeft aangegeven dat mijn cursusbudget liever uitbetaald zou kunnen worden, omdat ik alles liever zelf uitzoek. Maarja, het delen op een blog betekent inderdaad vaak dat je schitterende adviezen krijgt. Prima toch? Je kunt er mee doen wat je wilt.

    • Lonneke
      23 oktober 2019

      Dat is waar. Maar ik hoop hiermee tipgevers ook wat moeite te besparen 😉

  8. Sterre
    23 oktober 2019

    Mansplaining heet dat toch? Ik vind je twijfels en vragen juist verfrissend. Als je alles al wist zou het toch een saaie bedoening zijn op die berg.

    • Lonneke
      24 oktober 2019

      Mansplaining, dat was hem!

  9. Suuz
    24 oktober 2019

    Heueueueueuel herkenbaar en superirritant. Mijn man riep ook steeds dat ik niet om hulp vroeg. Dat doe ik dus wel, maar niet op zijn manier: of hij het voor me wilde doen, maar dat ik vroeg of ie kon laten zien hoe het moet…
    Ja, logisch! Daarna kan je het dan toch gewoon zelf! Anyhow: het lijkt me juist gaaf om steeds meer zelf te leren en te overleven op je eigen manier. En áls je een vraag hebt, dan is het vroeg genoeg voor advies.

  10. Rob
    25 oktober 2019

    You go, Girl! Je leert het meest van je fouten. Sorry voor mijn tip voor de elektrische (afkort) kettingzaag ha ha!

    • Lonneke
      25 oktober 2019

      Haha, no worries! Je was niet de enige 😉

Comments are closed.

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Twitter

Lonneke Lodder 🌱 Follow

Boek 'Het leven is te kort om op kantoor te zitten', Spanje, Asturias, ex-Amsterdammer, tekstschrijver, kattenvrouwtje, wannabe veganist, biersnob, gelukszoeker

LonnekeinSpanje
Retweet on Twitter Lonneke Lodder 🌱 Retweeted
tekstnet Tekstnet @tekstnet ·
12 jan

Hoe vaak je ook webteksten schrijft voor je opdrachtgevers, je eigen uithangbord maken valt nog niet mee. @LonnekeinSpanje helpt je op weg met 4 dilemma's om over na te denken. https://tekstnet.nl/4-dilemmas-voor-je-website/

Reply on Twitter 1613548632833236995 Retweet on Twitter 1613548632833236995 1 Like on Twitter 1613548632833236995 1 Twitter 1613548632833236995
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
27 dec

Het schiet nog niet echt op, 24,6% van de Spanjaarden spreekt (enigszins) Engels.
Bron: https://www.ine.es/prensa/ecepov_2021.pdf

Reply on Twitter 1607812101157916672 Retweet on Twitter 1607812101157916672 Like on Twitter 1607812101157916672 1 Twitter 1607812101157916672
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
25 dec

De beveiliging, de winkels en de horeca spelen onder één hoedje. Nog 2,5 uur over om te consumeren. 🕵️‍♀️

Reply on Twitter 1607014168988897281 Retweet on Twitter 1607014168988897281 Like on Twitter 1607014168988897281 5 Twitter 1607014168988897281
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
22 dec

¡Olé!

Reply on Twitter 1605982925232558080 Retweet on Twitter 1605982925232558080 Like on Twitter 1605982925232558080 6 Twitter 1605982925232558080
Load More

Handige Links

  • Over mij
  • Tekstschrijver
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Facebook
  • Twitter
  • Linkedin
  • Instagram

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en je ontvangt een melding als ik ooit weer ga bloggen

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact