Waarom ik blij ben dat ik niet FIRE ben
Nooit meer hoeven werken voor je geld, hoe gaaf is dat? Nou, niet zo gaaf eigenlijk. Ik ben blij dat ik niet FIRE ben. Ja echt. En ik denk zelfs dat dat voor de meeste mensen geldt. Je kunt veel beter HOT zijn dan FIRE.
Elke dag vakantie
Hoe heerlijk zou dat zijn? Om elke ochtend uit jezelf wakker te worden en elke dag helemaal vrij te kunnen invullen. Elke dag vakantie! Alle tijd voor uitstapjes, hobby’s, boeken lezen, uitgebreid koken en uitslapen. Nooit meer druk.
Het klinkt misschien gek, maar de meeste mensen zijn er niet voor in de wieg gelegd om de hele dag zichzelf te vermaken. Bovendien word je er niet gelukkig van als je ‘s ochtends geen reden meer hebt om je bed uit te komen.
Vroegpensioen ongezond
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat met pensioen gaan niet zo goed is voor je gezondheid. Zowel de fysieke als de psychische conditie van veel vroeggepensioneerden gaat harder achteruit dan die van mensen die langer doorwerken. Dit komt onder meer door een afname van zowel fysieke activiteit als sociale interactie. Maar dat is niet het enige.
Het is niet voor niets dat een tijdje terug de pensioencursussen als paddestoelen uit de grond zijn geschoten. Het zwarte gat voorkomen is voor veel mensen een serieus probleem. Een op de vier gepensioneerden zou zelfs in een depressie belanden. Je niet meer nuttig voelen, eenzaamheid, statusverlies (in Nederland ‘ben’ je je beroep) en niet meer meedoen spelen hierbij een rol.
Bloei van je leven
Gelukkig zijn er ook zat gepensioneerden met wie het uitstekend gaat. Mijn ouders bijvoorbeeld. Die hebben met sport, vrijwilligerswerk, zorg en clubs meer verplichtingen dan toen ze nog werkten. Maar dat leven moet je wel voor jezelf organiseren en daar is niet iedereen even goed in.
Bovendien maakt het nogal verschil of je stopt na een lange carrière of in de bloei van je leven. Als je op tijd begint, kun je FIRE zijn voor je veertigste. En dan?
Stoppen op mijn 44e?
Toen ik nog een kantoorbaan had, heb ik de berekening weleens op de achterkant van een bierviltje gemaakt. Ik zou FIRE zijn als ik 56 was. En waarschijnlijk wel een paar jaar eerder. Dan had ik nog maximaal 14 jaar op kantoor gezeten. Ik heb toen bewust een andere keus gemaakt, met name omdat ik niet nog eens 14 jaar van mijn leven wilde weggooien met een baan waar ik nauwelijks voldoening uit haalde.
Maar inmiddels weet ik dat er nog een hele andere, goede reden was. Ik zou helemaal niet gelukkig zijn geworden van zo’n supervroeg pensioen. Dat kreeg ik al door voordat ik me vestigde in Asturias. Ik had namelijk ook in een eenvoudige hut kunnen gaan wonen. Ik had dan grotendeels zelfvoorzienend moeten leven, maar ik had wel al op mijn 44e kunnen stoppen. Ook die keus heb ik bewust niet gemaakt.
Behoefte aan deadlines
Ruim een jaar geleden schreef ik hoe ik het vond om FIRE te zijn. Nou ja, om net te doen alsof. Ik was hier nog maar net komen wonen, was alles nog aan het inregelen en nog niet begonnen met geld verdienen. Ik teerde in op mijn spaargeld. En ik kreeg steeds meer de behoefte om niet alleen maar dingen voor mezelf te doen, maar ook weer eens iets waar een ander op zat te wachten. Ik kreeg simpelweg behoefte aan deadlines.
Die kreeg ik vrij snel daarna, van mijn uitgever. Mijn boek was er nooit gekomen als ik geen uitgeefcontract had getekend. Als ik mezelf niet had vastgelegd om in mei van dit jaar 70.000 zinvolle woorden op te leveren.
Werken is fijn
Eerlijk is eerlijk, mijn werk als tekstschrijver zou ik niet doen als ik er niet voor betaald kreeg. En tegelijkertijd vind ik het fijn werk. Het is misschien juist wel de transactie: ik lever iets waar iemand anders geld voor over heeft. En er is ook nog een deadline. Natuurlijk komt het weleens voor dat ik meer zin heb om de tuin in te gaan. Maar zonder dat betaalde werk zou ik me een stuk nuttelozer voelen.
Vakantie is leuk, maar elke dag zelf mogen bepalen wat je gaat doen is geen vakantie meer. Vraag dat maar aan iemand die werkloos of arbeidsongeschikt is. Het vergt behoorlijk wat van jezelf om bezig te blijven als niemand iets van je verwacht. Als niemand het ziet als je de hele dag in je bed of op de bank blijft liggen.
HOT
Werken is goed voor je. Een van de redenen dat de inwoners van het Japanse eilandenrijk Okinawa tot de oudsten ter wereld behoren is het feit dat ze tot op hoge leeftijd doorwerken. Het houdt ze gelukkig en gezond.
Een belangrijke voorwaarde is dat je werk doet waar je voldoening uit haalt. Werk dat je graag doet, waar je goed in bent en waarin je jezelf nuttig voelt. En dat is waarom je beter HOT kunt zijn dan FIRE: Happy, Opportunity rich and Time rich. Waar ik me op kantoor nogal nutteloos voelde, doe ik nu iets waar ik plezier uit haal, wat ik goed kan en wat ik zinvol vind.
Dag in dag uit kunnen doen waar je zin in hebt wordt saai. Maar een deel van de week betaald iets nuttigs doen en verder nog steeds zeeën van tijd overhouden voor buitenspelen… dat is natuurlijk fantastisch!
You may also like
Beschermd: Een update over van alles
Het water staat aan de lippen
Comments
Fijn dat jij ook schrijft dat je je werk niet zou doen als je er niet voor betaald kreeg, maar dat dat niet betekent dat je het niet leuk vind of er geen voldoening uit haalt! Ik heb daar nog wel eens discussies over met mensen, als ik zeg dat ik toch echt wel werk om geld te verdienen. Alsof dat heel erg is en ik het daardoor niet ook leuk kan vinden.
Leuk stuk en volgens mij heel erg waar. Als ik naar de opa’s en oma’s in mijn omgeving kijk klopt het volgens mij ook helemaal. Degenen die actief blijven (vrijwilligers/werk of anders) lijken zoveel jonger en gezonder (en gelukkiger).
Klopt, wat mij betreft kunnen plezier in je werk én er geld voor willen ontvangen prima samengaan! En wat dat gezond ouder worden betreft, Marleen van het Ezelparadijs zegt altijd: use it or lose it! En dat geldt zowel voor je hersenen als voor je spieren.
De balans maakt het grote verschil. Als je de keuze maakt het leven rustiger, bewuster, eenvoudiger te leven. Dan is de druk eraf van altijd moeten, dan is het fijn om te werken en het werk, wat geleverd wordt, zal beter zijn, want het wordt met plezier en aandacht gedaan en ook de opdrachtgever zal er blij van worden
Mooi gezegd!
Wanneer iemand roept dat ie liever gister dan vandaag zou willen stoppen met werken, en dan heerlijk niets doen en lanterfanten; grote kans dat die persoon niet happy is in zijn werk. Ben er zelf ook een tijdje schuldig aan geweest hoor. Maar als ik weer ga relativeren dan gaat “vrij zijn” al gauw vervelen in mijn ogen. Ik werk ook maar 3 dagen, heb er 4 om lekker te genieten van de dingen waar ik blij van word en dat is voor nu precies genoeg. Wat ik over een jaar of 5 ga doen, weet ik nog niet, mss nog wel een dag minder. Doen waar je blij van wordt is heel belangrijk.
Ik ben toch een beetje een buitenbeentje wat dat betreft. Ik heb me geen seconde echt verveeld tijdens die 2,5 jaar dat ik een voorproefje op mijn pensioen had. Nadenkend over de rest van dit antwoord, kom ik wel tot de conclusie dat ik mijn huidige baan nu niet volledig op zou zeggen als ik financieel onafhankelijk was. Ik zou gaan voor een nul-urencontract oid zodat ze me af en toe, als het druk is, in kunnen schakelen. Gewoon omdat het leuk werk is en ik er met leuke mensen samenwerk. Overigens zou ik dat, net als jij, niet gratis doen.
Mooi stuk Lonneke en herkenbaar!
Dit jaar ben ik door omstandigheden in de zomerperiode bijna 3 maanden een soort van ” fire ” geweest. Alhoewel ik me niet verveelde, zag ik wel in dat ik gewoon nog wat wilde of blijven gaan doen. En dan wel betaald want voor mijn ervaring en deskundigheid mag nog wel betaald worden vind ik.
Ik merk dat ik geniet van datgene wat ik nu doe in plm 16 upw. Ik krijg er veel energie en lol van.
Ik weet ook dat in deze sector (zorg) in de toekomst minder uren op oproep of flex kan werken..dat geeft mij rust en een goed gevoel. Helemaal stoppen zie ik nu dan ook nog niet voor mij ondanks dat ik 56 ben…
´Werken is goed voor je.´ Heb je Rutte of zo op bezoek gehad? Nogal ongenuanceerde zin. Let wel, ik kan niet voor een ieder spreken. Wel voor mezelf. En dan klopt dit in het geheel niet. Dus dit geldt niet voor mij. Ik heb geld nodig voor de opvoeding van kinderen. En daarom werk ik.
Goed stukje! Ik ben nog geen jaar met pensioen en mis mijn werk ook nog steeds, volgens mij was het ook heel goed voor mij. Het was fijn werk en het gaf zingeving aan mijn bestaan. Natuurlijk was het werk niet het enige dat zingeving gaf, maar toch wel voor een deel. FIRE had ook zeker niet bij mij gepast.
Ik had nog best verder gewild in mijn vorige baan, maar de hogeschool liet dat niet toe. Ze zijn er op gebrand om jongeren binnen te halen. Het klinkt wat dubieus, maar eigenlijk zijn het “kinderlokkers” die 17- en 18-jarigen willen matchen aan een voor hen geschikte studie. Dat binnenhalen doen ze met jonge, snelle mensen en niet met een stelletje gerimpelde grijze koppen. Dat past minder in de belevingswereld van jongeren die op zoek zijn naar het beroep van hun dromen.
Nog even voor de helderheid: deze jongeren worden met de beste bedoelingen binnengehaald. Het doel is dat ze een fijne studietijd hebben en dat ze zonder problemen hun studie volgen, maar uiteraard heeft een hogeschool daar veel belangen bij, want het gaat ook om werkgelegenheid en geld.
En toch is het natuurlijk jammer als je niet zelf mag bepalen wanneer je wilt stoppen met werken. Wat is erop tegen om nog een paar jaar (parttime) door te gaan na je pensioen als je dat fijn vindt?
Ik ben momenteel werkzoekend en heb het tegenwoordig zo druk, dat ik (bijna) geen tijd heb om te werken. Want inderdaad, de hele dag lanterfanten, dat is niet mijn ding.
Vind ik weer werk, lost het tijdsprobleem zich vast weer op. Zal wel moeten. Iets met balans.
Mooi stuk! Ik denk inderdaad dat het mooie aan FIRE/financieel onafhankelijk zijn is dat de druk eraf is. En als geld verdienen niet meer hoeft, dan is werken/vrijwilligerswerk gewoon extra leuk. Ik zou idd niet niks willen doen. Een paar jaar geleden was ik werkloos na een aantal jaar (noodgedwongen) parttime te hebben gewerkt op basis van een nulurencontract. Ik nam toen nooit echt vakantie, want ik werkte toch maar 1, 2 of 3 dagen per week en vond dat wel vrije tijd genoeg. Ik had in die werkloze periode toevallig een vakantie gepland staan in het buitenland, en toen realiseerde ik me pas hoe zeer ik eigenlijk toe was aan zo’n echte vakantie. Er is een heel verschil tussen weinig verplichtingen en echt vrij zijn. Alleen daarom al zou ik niet helemaal willen stoppen met werken, omdat je dan nooit meer echt vakantie hebt.
Wat een mooi afgewogen stuk! Ik fantaseer geregeld over leven zonder betaald werk – word binnenkort 55, en vraag ma af hoelang ik nog wil werken, en hoe ik zin ga geven aan mijn leven als ik geen betaald werk meer zou hebben… Overigens heb ik een erg leuke (kantoor-)baan! Als het mag link ik graag een keer naar jouw blog, als ik hierover schrijf?
Ha, zeker mag dat! Leuk werk is goud waard. En zin geven aan je leven kan op heel veel manieren, gaat je vast lukken tegen die tijd!