Wij Hollandse emigranten

Volgens een onderzoek naar Nederlandse emigranten zitten wij Nederlanders in den vreemde de hele dag oranjebitter te drinken, Lingo te kijken en Sinterklaasliedjes te zingen.
Pepernoten
O ja. Ik heb me in mijn fotoarchief rot gezocht naar een typisch Hollandsch plaatje. Oranje, hossende mensen, een oliebollenkraam, schaatsers, koek en zopie, molens, tulpen, niks kunnen vinden.
Deze is uit de oude doos. Ik ben er vrij zeker van dat ik hier pepernoten sta te maken, want dat was ongeveer het enige wat ik op die leeftijd kon. Toch nog Hollands dus.
Onderzoek Meertens instituut
Het Meertens instituut publiceerde gisteren het rapport ‘Vertrokken Nederlanders‘, een onderzoek naar het gebruik van de Nederlandse taal en cultuur door emigranten. Ik heb aan twee van hun enquêtes meegedaan en verbaasde me toen al enigszins over de vragen.
Of ik nog Nederlands sprak met mijn ouders. Of met andere familieleden. Ja duh. We zijn niet opeens Engels met elkaar gaan spreken. Voor de duidelijkheid: het onderzoek werd niet gedaan onder tweede- of derdegeneratiemigranten. Ruim 90% van de ondervraagden is zelf geëmigreerd en 93,7% heeft Nederlands (of een dialect) als moedertaal.
Daarna volgden vragen als of we nog weleens naar de Nederlandse radio luisterden, Nederlandse boeken lazen of via internet in aanraking kwamen met de Nederlandse taal. En toen bleek dus bijvoorbeeld dat ruim 90% nog regelmatig Nederlands gebruikte op social media en 11,2% dit ‘zelfs dagelijks’ doet.
Je verwacht het niet.
Koningsdag
Ook bleek dat 63,4% van de mensen die de enquête in het Nederlands had ingevuld nog weleens stilstond bij Nederlandse feest- of gedenkdagen. Dat is het clichébeeld. Dat Nederlanders in het buitenland op Koningsdag massaal aan de oranjebitter gaan.
Maar een Nederlandse feest- of gedenkdag is een nogal ruim begrip. Ik heb ‘ja’ ingevuld, alleen al omdat ik uit respect nog gewoon op 4 mei twee minuten stil zit te wezen. Verder werden bijvoorbeeld oudejaarsavond, carnaval en de religieuze feestdagen genoemd. Maar sinds wanneer zijn die Nederlands?
Natuurlijk, er zijn heus Nederlanders die in den vreemde nog gewoon Sint Maarten en Sinterklaas vieren. Het rapport zegt echter niks over percentages en ik gok zomaar dat die laag zijn.
Hagelslag
Tot slot nog een ander cliché. De afdeling pindakaas, hagelslag, pepernoten, boterkoek, snert en krentenbollen. Verrassing: een whopping 97,6% van de ondervraagden maakt, koopt of eet nog weleens typisch Nederlandse lekkernijen.
Waarom zou je niet even een zak drop in je tas stoppen als je toch in Nederland bent? Maar met die ene zak drop zou je al bij die 97,6% horen. Wederom zegt het onderzoek namelijk niks over hoe váák Nederlanders in het buitenland nog aan de hutspot zitten.
Klein Holland
En nu hebben we dus weer dat clichébeeld van de Nederlander die wel emigreert, maar in zijn nieuwe thuisland gewoon een een ‘klein Holland’ creëert. En ja, die mensen zijn er. Maar om op basis van dit onderzoek te concluderen dat ‘Nederlanders vasthouden aan hun eigen taal en cultuur’ gaat mij wat ver.
Ik snap heus wel dat dit onderzoek niet gaat over de mate van integratie van Nederlanders in het buitenland, maar het laat de indruk achter dat het er wél iets over zegt. Dat wij Nederlanders de hele dag met een schaal borrelnoten op tafel naar de Nederlandse tv zitten te kijken.
Van twee walletjes
Het kan ook allemaal tegelijk hè? Én Nederlands spreken met je ouders én Spaans met je buurvrouw. Én erwtensoep maken én gazpacho. Én Nederlandstalige media volgen én Spaanstalige.
Ook al blijf ik de rest van mijn leven in Spanje wonen, ik zal altijd mijn Nederlands onderhouden. Ik hou van taal en Nederlands is een prachtige taal. Bovendien verdien ik er mijn geld mee. En tegelijkertijd zal ik altijd aan mijn Spaans en mijn Engels blijven spijkeren.
Ik eet hier meer pindakaas dan ik ooit in Nederland heb gedaan. Hallo veganistische levensstijl. Maar in de feestmaand eet ik nu turrón in plaats van pepernoten of kerstkransjes. En vandaag ga ik naar een van de jaarlijkse kastanjefeesten.
Je zou toch gek zijn als je als emigrant niet van twee walletjes zou eten?
Comments
Haha! Toevallig vandaag pepernoten gebakken, gewoon omdat het kan. Ik denk dat het ook heel belangrijk is om bepaalde dingen van je geboorteland in ere te houden, het is toch deel van je identiteit. Maar ik ga heus niet in een kringetje Nederlanders mn verjaardag zitten vieren en alleen maar stamppot boerenkool eten. Ik sluit me aan bij de club ‘van 2 walletjes’.
Lekker, pepernoten!
wat een nietszeggend onderzoek, Wij wonen hier nu 14 jaar en spreken iedere dag Nederlands en Servisch. We vinden het ook belangrijk dat de kleinkinderen Nederlands leren en niet als er visite uit Nederland is of als ze ooit daar naar toe gaan geen woord zouden begrijpen.
De Nederlandse lekkernijen als drop, speculaas en stroopwafels en ontbijtkoek worden juist door de kleindochters enorm gewaardeerd net zoals onze zelfgemaakte bitterballen en loempia,s. Waarschijnlijk iets met de genen. Deze lekkernijen kunnen we hier niet kopen maar worden ieder jaar door een vaste loge meegebracht. Pindakaas kopen we hier wel . Mijn moeder was een zwitserse die 70 jaar in Nederland gewoond heeft tot haar dood heeft ze contact gehad met haar thuisland en Bern-dutsch gesproken en bewijs van spreken een moord kunnen doen voor Zwitserse lekkernijen. Ik bedoel maar daar waar je roots liggen dat vergeet je nooit. Zo en nu ga ik pepernoten bakken met mijn kleindochters
Nog meer pepernoten!
Hear hear! Dus eigenlijk is een interessantere conclusie dat 5-10% van de emigranten helemaal niets meer met de Nederlandse taal of Nederlandse taal te maken willen hebben. Hebben ze ook jihadisten geïnterviewd?
Aan de emigratielanden te zien niet…
Al heel veel jaar woon ik in het buitenland. Lees nog altijd Nederlandse boeken, lees een krant online, Maak weleens Nederlandse lekkernijen en als ik inde supermarkt stroopwafels zie liggen dan koop ik die. We vierden Sinterklaas op de Nederlandse school toen mijn zoon jong was. En zongen Nederlandse kinderliedjes. Dat is een groot stuk van mijn identiteit en zoiets gaat vanzelf.
Bespottelijk om dit bewust op te geven.
Dus ja, ik ben ook lid van de 2 walletjes club. Het heeft mijn leven verrijkt !
Welkom bij Team Twee Walletjes! En ja, ik vind het ook een verrijking. Ik maak weleens Hollandse stamppot met Asturiaanse groente 🙂
Ik zit het rapport te lezen. Tja dat vind ik het niet vreemd dat de meeste mensen volgens het rapport een deel van de vlaamse of nederlandse cultuur willen vasthouden. Hoe is men aan de deelnemers gekomen, via facebook groepen waar nederlands taligen in den vreemde elkaar ontmoeten. Volgens mij heb je zowel door de vragen , als de onderzoeksgroep een wat vertekend beeld. Daarnaast wil niet zeggen dat wanneer je nog bepaalde feestdagen, boeken, of je moederstaal nog gebruikt niet geintergreerd raakt in het nieuwe vaderland.
Precies dit dus.
Zucht. Weer zo’n ongenuanceerd onderzoek! Daar schiet je dus echt helemaal niets mee op. Wie zou zo’n onderzoek betalen? Ik woon nog maar kort in Denemarken en geniet ook van beide ‘walletjes’. Zuurkool inslaan als we in NL zijn, en verder vooral genieten van al die zaken waarvoor we hierheen zijn gegaan.
Ah ja, zuurkool! Ik wil aan de slag met fermenteren, want kool groeit hier uitstekend. En zo ontstaat alweer zo’n mooie blend: Hollandse zuurkool uit de Spaanse klei.
wij doen ieder jaar kool in ‘t zuur, maar dan wel in het groot, als je wil stuur me een email en ik geef je het recept. Hier worden hele kolen in .t zout gezet om het nationale gerecht SARMA te maken
Onderzoek doen is een vak, zullen we maar zeggen…
Ha ha, die NL emigranten toch…
Haha, nou mijn dochter was blij met het pakketje chocoladeletters en pepernoten dat natuurlijk te laat aankwam om in Zweden Sinterklaas te gaan vieren. Net zo blij als ze was toen ze in de winkel boerenkool ontdekte. Dat schijnen ze daar in de kersttijd alleen als garnering te gebruiken. Vorige maand vroeg ze me naar m’n eigen vega-snert recept, en drinken daar grögg bij! Iets van beide walletjes dus….