Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Suzy en Simon (ex-bewoners)
    • Bruno (ex-bewoner)
    • Óscar (ex-bewoner)
    • Zorro (ex-bewoner)
    • De monsters (ex-bewoners)
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Winter in Asturias

Blog

04 jan

Winter in Asturias

  • 14 comments

Toen ik wakker werd op 2 januari was alles wit. Dit is mijn vierde winter in Asturias en het is zonder twijfel de koudste van de vier.

Wild weer

Het weer kan hier heftig zijn. Ik maakte in die paar jaar dat ik hier nu woon bijna alles al mee. Regen die dagen tot wekenlang aanhoudt, serieuze overstromingen, windstoten tot 120 km per uur, droogte, bosbranden, golven tot tien meter hoogte en een pak sneeuw in oktober. Met alle blaadjes nog aan de bomen, die bij bosjes bezweken onder het gewicht.

Winterkou

En nu is het hier dus koud. En niet omdat de buurvrouw al ¡Qué frío! zegt bij 12 graden, maar gewoon echt wel best wel behoorlijk koud. Zeg maar met maxima van 5 graden en minima die onder het vriespunt dreigen te duiken. Dat is voor Asturias vrij uitzonderlijk. Zeker omdat het al dagenlang aanhoudt en het einde niet in zicht is.

Metershoge golven

Ruige zee bij La Isla
Bufones de Pría

Voordat de periode van kou begon, hadden we regen en storm. Met een ruige zee en indrukwekkende golven. Ik moest een van die dagen in Gijón zijn en ben op de terugweg even gaan kijken bij La Isla. Diezelfde dag stuurden vrienden me een foto van de ‘bufones’ bij Llames de Pría. Dat zijn uitgesleten gaten in de rotsen waardoor de zee omhoog spuit bij wild weer. Alleen al het geluid is geweldig indrukwekkend. En dit is het resultaat bij golven van tien tot twaalf meter hoog.

Van storm naar kou

Al vrij snel na die indrukwekkende stormen, golven en bijhorende slagregens stuurde vriendin Kerry me de eerste foto waarop sneeuw te zien was. Kerry woont op zo’n 650 meter en ik op 311. Dat maakt een groot verschil. Kerry heeft bijna elk jaar wel een keertje sneeuw. Op mijn hoogte komt het minder vaak voor.

‘Ik hoop dat ik straks de berg nog af kan,’ appte ze.

Het was 30 december en de volgende dag zouden we samen oud en nieuw vieren in Gijón. Volslagen covidproof, op een van onze hotelkamers, de minibar gevuld met goed bier. Gelukkig kwam ze op 31 december nog weg, maar mijn oud en nieuw verliep uiteindelijk geheel in 2020-stijl.

Even een zijpaadje.

Oudejaarsavond in Gijón

Gijón, 31 december 2020

Ik was een paar uur eerder in Gijón dan Kerry en ik zou de bierinkopen doen. Het plan was om Kerry in één jaarwisseling te veranderen in een bierconnaisseur. Het regende nog steeds pijpenstelen. Ik liet de auto achter aan de rand van de stad, vergat mijn regenbroek en regende voor de eerste keer nat tijdens de wandeling van de auto naar het centrum van de stad. Toen ik na de eerste bierinkoop en een verlate lunch naar het hotel liep, regende ik voor de tweede keer nat. Maar de biercollectie was nog wat incompleet. En dus besloot ik om nog een keer 20 minuten door de regen te lopen naar mijn favoriete bierwinkel. Ik was toch al nat. Met een grote grijns en een rugzak vol bijzondere bieren liep ik daarna weer terug naar het hotel. Toen ik klaar was met het vullen van de minibar, kwam Kerry aan.

Het feest kon beginnen.

Een kopje groene thee

Ik had twee proefglaasjes mee van thuis en we zouden alles delen, zodat we zoveel mogelijk verschillende dingen konden proeven. We begonnen met een mango IPA van Redneck, een brouwerij uit Cantabrië. Die viel bij de bierconnaisseur to be goed in de smaak. We gingen door met de Tarántula van Cierzo Brewing (Zaragoza), een black IPA. Na een paar slokken voelde ik het opkomen. Buikpijn.

De pijn werd snel erger. Kerry vertrok in haar eentje om ergens wat te gaan eten. Ik lag niet veel later met een paracetamol en al mijn kleren aan in mijn hotelbed. Rillend van de kou. Na anderhalf uur begon de pijn te zakken. Kerry kwam weer terug en zo hebben we het oude jaar uitgeluid. Ik in bed, met een kopje groene thee en een appel, zij met cheesecake en een stout van Tolibier uit Gijón.

De zorgvuldig uitgezochte biercollectie heb ik op 1 januari grotendeels intact in mijn rugzak terug naar de auto gesjouwd.

Sneeuw!

Buren hadden Kerry inmiddels getipt om op de terugweg de auto in het dorp te laten staan. Ze woont op ongeveer een kwartiertje lopen en tot aan het dorp zouden de wegen in ieder geval zoveel mogelijk sneeuwvrij gehouden worden. Dat advies bleek geen overdreven voorzorg. Als mijn wereld op de ochtend van 2 januari wit is, dan is de wereld van Kerry spierwit.

Ik vond het die dag één groot feest. De wereld om me heen was prachtig, ik hoefde nergens naartoe en als ik me tussen de sneeuwwandelingen door stond op te warmen bij de kachel was het net wintersport.

Kleumen achter de laptop

Op een van mijn ommetjes door de sneeuw kwam ik een boer uit een dorp verderop tegen. Hij was zijn koeien aan het voeren. Wat ik in vredesnaam buiten deed. Ik gebaarde naar het magische witte landschap om ons heen. ‘Ja ja, voor mensen zoals jij, die niet hoeven te werken, is het leuk,’ zei hij hoofdschuddend. Ik bespaarde mezelf de moeite om uit te leggen dat ik heus wel werk. Binnen achter een laptop zitten is voor deze man natuurlijk geen werk.

Het bleek de afgelopen dagen meer achter een laptop zitten kleumen dan werken. Dit zijn temperaturen waar mijn huis eigenlijk niet tegen opgewassen is. Asturianen isoleren hun huizen niet. Bij de brandende kachel onder een dekentje is het best aangenaam, maar zonder dat dekentje moet je elk uur het bloed weer even tien minuten laten stromen. Als ik ‘s ochtends mijn bed uit kom, is het in huis nog slechts luttele graden warmer dan buiten. Zeg zeven graden of zo.

Warme workspace

Superdeluxe warme workspace

Groeten uit Gijón! Vanaf een heerlijk warme hotelkamer. Ik ben nu officieel een weervluchteling. Vanochtend heb ik mijn auto onder een sneeuwlaag vandaan gehaald en ben heel voorzichtig de berg af geglibberd. Het was best fijn om weer af te dalen naar groen, regenachtig gebied. Vandaag en morgen is dit mijn werkplek. Leve locatie-onafhankelijk werken.

Morgenmiddag rij ik weer terug. De katten moeten eten. De buren hebben me al gewaarschuwd dat er verse sneeuw is gevallen. Dus als ik de berg niet op kom, dan laat ik de auto beneden staan. Dan haal ik de kruiwagen op en rij de op de terugweg ingeslagen boodschappen zo wel naar boven. Verder zal de was ooit een keer moeten worden gedaan. Ik zie mogelijkheden op woensdag en donderdag. Als de leidingen dan nog niet bevroren zijn.

Dit is leuk hoor. Een beetje leven met de elementen. Ik kijk uit naar de eerste dag dat ik weer op de veranda in de zon zit te werken, maar ik had dit winterweer niet willen missen. Leve de seizoenen.

En, laten we wel wezen, mijn survival lijkt in niks op die van Kerry. Ze stuurde me een paar uur geleden deze beelden.

 

 

Tags:Asturiasbierdigitale nomadetekstschrijverweer en klimaat
  • Share:
Lonneke

You may also like

Waar waren we ook alweer?

  • 18 december 2020
  • by Lonneke
  • in Blog
Langzaamaan begint het leven weer te lijken op hoe het was. En dat was een bijster aangenaam leven.
Por fin!
1 december 2020
Te vroeg gejuicht
24 november 2020
Een PCR-test en heel veel spijt
19 november 2020

    Comments

  1. Aaf (Zuinigaan)
    5 januari 2021

    Een leuk inkijkje in jouw leven in Asturias! Dit is een heel ander Spanje dan het Spanje van de overwinteraars in de zon! Maar dat wist ik al door jouw blog!
    Een vraag die bij mij opkwam: heb je wel voldoende brandhout op voorraad om je huis te verwarmen? Een warme hotelkamer is natuurlijk ook een riante tijdelijke oplossing!

    Beantwoorden
    • Lonneke
      5 januari 2021

      Ja hoor, mijn houtvoorraad is inmiddels aardig goed op orde. Maar ik ben nog steeds een zuinige stoker. Je weet hier nooit hoe lang de winter duurt en omdat hout moet drogen is het niet zo makkelijk om de voorraad tussentijds aan te vullen.

      Beantwoorden
  2. Roald Haan
    5 januari 2021

    Beste Lonneke,
    Had ik het vorige keren tijdens je ziekteverslag nog ontzettend met je te doen ,nu ben ik dan ronduit een beetje jaloers zoals dit mooie seizoen ,wat wij hier in de delta helaas missen, jou leven toch meer chacet geeft.

    Beantwoorden
  3. N8W8
    5 januari 2021

    Hi Lady,
    Wat een mazzel dat je alle bestralingen achter de rug hebt!
    En, ben je met de auto nog halverwege de berg gekomen?
    K hoop dat je het toch een beetje behaaglijk krijgt in huis en dat je genoeg eten op voorraad hebt.
    Zelfs de NOS bericht over de sneeuwval in Spanje. Zie: https://nos.nl/artikel/2363152-weerswaarschuwingen-in-spanje-12-graden-in-salamanca.html

    Beantwoorden
    • Lonneke
      5 januari 2021

      Ja nou, daar zat ik ook nog aan te denken. Heel blij dat ik nu niet dagelijks de weg op hoef! En ja hoor, heb de auto weer naar boven kunnen rijden. En nu blijft ie daar even een paar dagen staan. De voorraad is op orde. 🙂

      Beantwoorden
  4. Chari Veldman-Vega Lorenzo
    6 januari 2021

    Hallo Lonneke,
    Ik volgde je een poosje geleden al maar het was even aan mijn aandacht ontsnapt en heb ik nu de draad weer opgepakt, dit ook, omdat mijn man mij daarop attendeerde. Ik las dat je ziek bent geweest en zoals ik in de berichtjes lees, gaat het goed met je.
    Mijn roots ligt in Asturias, ik ben in Gijon geboren en ik woon vanaf mijn 9e in Nederland. Ik ben nu 66 jaar en ik ga ongeveer om het jaar naar mijn geboorte streek, dit ook, omdat ik mijn familie weer even kan zien. Ik vind het erg leuk, dat een Nederlandse besluit om daar te wonen want het is een vrij onbekend gebied voor toeristen.
    Toen ik nog in Spanje woonde, viel er in de winter in Gijon ook vaak sneeuw maar de laatste jaren, vallen daar enkele vlokken en dat is het. Het is logisch dat in de bergen wel sneeuw valt omdat het hoger ligt; het is een prachtige ongerept natuurgebied waar alle Asturianen trots op zijn en daar hoor jij nu ook bij.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      6 januari 2021

      Ha, wat leuk om te lezen! En ja, ik snap de trots van de Asturianen wel!

      Beantwoorden
  5. Marjolijn Hendriksen
    7 januari 2021

    Hi Lonneke
    Je hebt het bizarre jaar overwonnen👍💐
    Helaas was jou zelfs de laatste dag geen bruisend afscheid gegund 🍺
    Het is mijn 1e winter in Asturias…. Brrrrr
    door de omstandigheden zit ik nog niet in Portugal.
    Gelukkig maar, want ook daar is het koud.
    Ik geniet van je boek, veel herkenning, ik zal het aanbevelen aan de dromers die blijven dromen.
    Geniet van de sneeuw! Ik niet 😟, te koud, te glad.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      7 januari 2021

      Oeh, sterkte dan maar deze dagen! Hopelijk heb je met mijn boek een plekje bij de kachel gevonden!

      Beantwoorden
  6. Annelies
    7 januari 2021

    Fijn dat je van het winterweer kan genieten en dat Kerry er om kan lachen; stoere vrouwen💪🏻💪🏻 (Het lijkt mij best eng)
    Mooi dat er een gemeenschap is die elkaar een beetje in de gaten houdt en tips geeft.
    Superfijn dat je dit jaar kan beginnen zonder akelige behandelingen. Wens je een mooi en gezond jaar toe

    Beantwoorden
  7. Aaf (Zuinigaan)
    8 januari 2021

    Misschien moet je nog maar even in het hotel blijven. In Vega de Liordes, niet zo ver bij jou vandaan, werd het gisteren -35,8 graden! Is dat niet in de Picos de Europa?
    Met zulke lage temperaturen krijg je je huis niet warm! Ik hoop dat je geen schade hebt aan waterleiding en dergelijke!

    Beantwoorden
    • Lonneke
      8 januari 2021

      Ja, ik zag het! Maar dat is op grote hoogte. Op mijn hoogte vriest het maar een paar graden. En ik kan mijn katjes hier niet alleen laten. Dus we zitten gezellig met zijn allen onder en op een dekentje bij de kachel.

      Beantwoorden
  8. Aaf (Zuinigaan)
    9 januari 2021

    Fijn dat het met jou en je katten goed gaat!
    Spaanse huizen zijn niet gebouwd op koude en hebben soms nauwelijks verwarming! Wat zullen veel mensen in Spanje het koud hebben.

    Beantwoorden
    • Lonneke
      10 januari 2021

      Ja, dat zal zeker! Op sommige plekken is het echt schrijnend. Het ergste is het in de sloppenwijk Cañada Real bij Madrid. Daar zitten mensen al maanden zonder stroom…

      Beantwoorden

Leave A Reply Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste blogs

Niks missen? Altijd de nieuwste blogs in je inbox!

*verplicht

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Kwetter

Tweets by projectlonica

Contact

+34 644 853 886

post@lonnekelodder.nl

Cangas de Onís, Asturias, España

Handige Links

  • Over mij
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Twitter
  • Linkedin
  • Pinterest

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en ontvang een melding bij nieuwe blogs!

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact