Wisselvallig is een Asturiaans woord

Asturias was al een tijd lang mijn favoriete Spaanse provincie om naartoe te emigreren. Ik had één twijfel: het weer. Want nee, het is niet overal in Spanje warm, droog en zonnig. In Asturias valt gemiddeld meer regen dan in Nederland. En laat ik dit jaar nou net zo ongeveer de koudste winter en de meest grijze lente aller tijden treffen.

Zomerjurkjes

Ja ja, ik weet het. Jullie stikken in Nederland al een maand lang van de hitte. Allemaal bruinverbrand, alwéér met een glas witte wijn op het terras en jullie hebben niets meer om aan te trekken. Ál jullie zomerjurkjes hebben jullie nu al tíg keer aan gehad. En als de airco stuk is, is het helemaal doffe ellende.

Er is een oplossing: kom naar Asturias!

Lakmoesproef

In het laatste kwartaal van vorig jaar vertoefde ik nog in zonnig Valencia, Andalusië en Catalonië, maar ik kwam in januari speciaal voor het weer terug naar Asturias. Ik had hier al wel wat zomers meegemaakt, maar hoe zou ik het in de winter vinden? De laatste lakmoesproef.

Er waren ook mensen in Nederland die me voor gek verklaarden.

Het Asturiaanse weer is altijd de grootste aarzeling geweest wat betreft emigreren naar deze regio. Er waren ook mensen in Nederland die me voor gek verklaarden. Als je dan toch naar Spanje gaat, waarom ga je dan niet lekker onder de sinaasappelbomen in de zon zitten?

Prutweer

De afgelopen weken moet ik ze gelijk geven. Man, man, wat een prutweer is het hier. Begin mei kwamen er vrienden langs uit Amsterdam. We zouden gaan kanoën over de Sella, maar dat hebben we met een middagtemperatuur van 11 graden maar niet gedaan. Ik was een dag van tevoren al benaderd door het kanobedrijf waar we gereserveerd hadden. De rivier stond zo hoog, dat we er alleen nog onder begeleiding op mochten.

We zouden gaan kanoën, maar dat hebben we bij 11 graden maar afgeblazen.

De Amsterdamse vrienden zouden ook een paar wandelingen in de Picos de Europa maken, maar de weg naar boven was dicht vanwege sneeuwval. En ach, ze hadden anders toch geen uitzicht gehad. We hebben één keer tussen de buien door op het terras gezeten. ‘Jullie hebben wel pech,’ zei ik maar steeds. Niet wetende dat het weer een maand later nog geen haar beter zou zijn.

Nou ja, het is inmiddels wel warmer. Het is nu overdag zo’n 17 graden met regen.

Asturiaanse wisselvalligheid

Als ik de Asturianen mag geloven, heb ik dit jaar de koudste winter en de meest grijze lente in tijden meegemaakt. Een toffe lakmoesproef dus. En weet je wat? Ik wil nog steeds blijven! Als dit het ergste in jaren was, dan kan ik de Asturiaanse wisselvalligheid wel aan.

Er is hier een spreekwoord: ‘Als het weer je niet bevalt, wacht dan een kwartier.’

Want echt, wisselvallig is dus een Asturiaans woord. Nou ja, officieel niet, maar het zou een Asturiaans woord moeten zijn. Er is hier een spreekwoord: ‘Als het weer je niet bevalt, wacht dan een kwartier.’

Ik ga nooit de deur uit zonder regenjack, al zien die schaapjeswolken er nog zo vriendelijk uit. Vorige zomer trok ik erop uit met mijn bikini en mijn regenjack in dezelfde tas. En er zijn meerdere middagen geweest dat ze beide van pas kwamen.

Asturiaanse humor

Asturianen zijn het klimaat hier gewend. Verregende festivals midden in de zomer, ja dan word je nat. Neem je nog een extra glas cider. Op Twitter zag ik onlangs deze voorbij komen. Asturiaanse humor.

Zon. Bewolkt. Zon. Meer wolken. Pas op, het regent. Het regent. Zon. Zon. Wolken. Stortbui. Wat doe ik. God, help me. Een paraplu. Daar is de zon weer. Zon. Pas op. Nee. Regen. Ik word nat. Het regent enorm. Wolken. Dwangbuis. 

(Beschouwingen van een Madrileen die een weekendje naar Asturias kwam) 

Nog drie weken en dan vlieg ik naar het zonnige noorden.