Wonen in een hutje en nooit meer werken
Wie heeft er nooit van gedroomd? Je terugtrekken in een hutje op de hei, een paar schapen, een moestuin, boeken schrijven en de jachtige wereld laten voor wat hij is?
Opeens realiseer ik me dat financiële onafhankelijkheid aan mijn voeten ligt. Een waanzinnig idee.
25 keer je jaaruitgaven
In de FIRE-wereld gaat een standaardberekening rond om te bepalen wanneer je jezelf financieel onafhankelijk kunt verklaren. In de zin dat je nooit meer hoeft te werken voor je geld. De berekening is simpel: je bepaalt hoeveel geld je jaarlijks nodig hebt om van te leven en je vermenigvuldigt dat bedrag met 25. Als je dat bij elkaar hebt gespaard kun je jaarlijks een (redelijk veilig) rendement opnemen van 4% zonder dat je vermogen slinkt, is de gedachte.
Het gaat om een flinke som geld. Stel dat je jezelf maandelijks een voor Nederlandse begrippen niet erg exorbitant salaris van 1500 euro zou willen geven, dan heb je al een vermogen nodig van 450.000 euro.
Wat deze berekening buiten beschouwing laat: je hoeft je vermogen niet mee te nemen in je graf. Zeker als je geen kinderen hebt.
Uiteraard is dit een simplificatie, waarbij bijvoorbeeld geen rekening wordt gehouden met inflatie en vermogensrendementsheffing. Vooral inflatie tikt flink aan. Grofweg moet je er vanuit gaan dat de prijzen in 25 jaar tijd verdubbelen.
Wat deze berekening van de andere kant ook buiten beschouwing laat: de aanname dat je een keer AOW en pensioen gaat ontvangen én dat je je vermogen niet hoeft mee te nemen in je graf. Zeker niet als je (zoals ik) geen kinderen hebt. En dat verandert de zaak nogal.
Juan Modaal
Komt nog iets bij. Als je zuinig leeft en in Asturias woont, heb je maar weinig geld per maand nodig. De salarissen in Spanje zijn laag. Juan Modaal mag blij zijn als hij een mileurista is, iemand die netto 1.000 euro per maand overhoudt. Dat wil niet zeggen dat alles hier nou zo extreem veel goedkoper is dan in Nederland, maar de horeca is dat bijvoorbeeld wel en de huizenprijzen en huren zijn ook lager.
In het weekend hoef je niet naar dat hipster restaurant of het nieuwste biercafé, want dat is er niet.
Bovendien is het nou eenmaal zo dat je op het platteland minder geld uitgeeft dan in de stad. Je verbouwt wat groente, maakt je eigen cider, verzamelt en hakt zelf je hout voor de kachel, verslijt je kleren en je wekt energie op met zonnepanelen. In het weekend hoef je niet naar dat hipster restaurant of het nieuwste biercafé, want dat is er niet.
Ik moet het nog ervaren, maar je schijnt hier (zonder hypotheek) best van 500 euro per maand te kunnen leven. Als je tenminste flink consumindert en niet teveel aan luxe hecht. De grootste kostenpost is waarschijnlijk je auto, want die is op het Asturiaanse platteland onmisbaar.
Nooit meer werken
Ik maakte een snel rekensommetje. De conclusie? Als ik het zou willen, zou ik mezelf binnen een halfjaar financieel onafhankelijk kunnen verklaren. Simple comme bonjour: ik verkoop mijn appartement in Amsterdam, koop daar een eenvoudige cabaña voor terug en ga interen op de overwaarde.
Als ik het zou willen, zou ik mezelf binnen een halfjaar financieel onafhankelijk kunnen verklaren.
Er vanuit gaande dat ik vanaf mijn 70e een halve AOW-uitkering en een beetje pensioen krijg (wat overigens geen zekerheden zijn). Als ik ongeveer ga leven zoals hierboven beschreven, dan kan het. Nooit meer werken voor geld en mijn leven slijten in een cabaña in de bergen van Asturias. Best een waanzinnig idee.
Te waanzinnig.
Opties hebben
Ik ga het niet doen. Ik weet niet hoe ik van – zeg – 500 euro per maand moet sparen voor regelmatige bezoekjes aan Nederland. Waar ik dan wél graag weer even met goede vrienden dat nieuwste biercafé opzoek. En bovendien zitten er ook best fijne biercafés in Gijón. En ik wil ook weleens een lang weekend naar Bilbao. Nog meer pelgrimstochten lopen. Of een weekje naar de Canarische Eilanden, weet ik veel.
Er zitten ook best fijne biercafés in Gijón. En ik wil ook weleens een lang weekend naar Bilbao.
Ik wil best zuinig leven, maar er wel uitzonderingen op kunnen maken. Ik wil opties hebben. Bovendien gaat die auto (die er toch een keertje moet komen) ook weleens stuk. Of mijn laptop. Of het dak gaat lekken. En ik wil niet nu al beslissen dat ik de rest van mijn leven mijn eigen hout moet hakken.
Niet meer meedoen
Maar er is nog iets anders. Hoewel het idee van nooit meer voor geld te hoeven werken een bijzonder vrij gevoel heeft, voelt het ook alsof ik mezelf zou isoleren van de rest van de wereld. Alsof ik niet meer meedoe. Want ik ben dan natuurlijk geen Bill Gates met een Bill and Melinda Gates Foundation van een paar miljard om leuke projectjes mee te beginnen.
Niemand uit Nederland komt logeren, omdat ze zo’n koude douche met regenwater veel te spartaans vinden.
Nee, ik zit dan gewoon in mijn eentje in mijn hutje een beetje groente te verbouwen en matige zelfgemaakte cider te drinken, in plaats van goed bier. En vooral niet teveel ondernemen, want dat kost geld. En niemand uit Nederland komt nog logeren, omdat ze zo’n koude douche met regenwater veel te spartaans vinden.
Investeringen en een buffer
Ik vond het een spannend idee, deze onvoorziene kans om mezelf zomaar financieel onafhankelijk te kunnen verklaren. Maar ik wil hier juist iets moois opbouwen waar anderen ook van kunnen genieten. Een plek waar ik vrijwilligers en gasten kan ontvangen. En mensen mijn zelfgebrouwen bier kan laten proeven.
Dit alles vraagt om investeringen en een gezonde buffer. En vervolgens een beetje geld verdienen om van te leven. Die financiële onafhankelijkheid komt dan later wel een keer, als ik 70 ben of zo.
Maar het was een leuk gedachte-experiment.
—
Gerelateerde posts:
You may also like
Beschermd: Een update over van alles
Het water staat aan de lippen
Comments
Ik kan me voorstellen dat je blij werd van die gedachte!
Het zou goed zijn als meer mensen eens zo’n gedachte zouden uitwerken. Ik denk namelijk, dat je daar gelukkiger van word.
Het was heel verfrissend! En het zorgt ervoor dat je financiële keuzes bewuster maakt.
Leuk gedachten experiment. In de 4% regel zit inflatie overigens wel verwerkt. Toch maar wel doen dan? 😉
O echt? Kijk, zo slecht heb ik me er tot nu toe in verdiept 😉
Ja. Bij de safe withdrawal rate van 4% wordt er wel rekening gehouden met inflatie. Je geld gaat bijna gegarandeerd gedurende minstens 30 jaar niet op, als je in het eerste jaar 4% van je vermogen uitgeeft, en in elk volgend jaar datzelfde bedrag, maar aangepast voor inflatie.
Dus stel eerste jaar 20.000 euro, en stel dat de inflatie 2% is in dat jaar, dan mag je in het tweede jaar 20.400 euro uitgeven. En stel weer 2% inflatie in het jaar erna, dan mag je in het jaar erna 20.808 euro uitgeven…
Ah, dank voor de uitleg!
Mooie afweging! Het lijkt me niet in jouw aard te zitten om als een kluizenaar op een berg te gaan zitten. Ik ben meer voorstander van Happy, Opportunity rich en Time rich. Eigenlijk zou je beter kunnen berekenen hoeveel geld je met kleine projectjes/schrijfopdrachten per maand zou moeten verdienen om je ideale leven te kunnen leiden.
Ja dat! Als je dingen doet dit je graag doet en zinvol vindt is er niks mis met werken. Sterker nog, het lijkt me het einde van het leven als je geen reden meer hebt om ‘s ochtends je bed uit te komen.
Mooie gedachte en uitwerking en ..als je uitgaat van iets inkomen uit werk (wat je leuk vindt) zou het moeten kunnen toch?
Dat is het mooie van leven van weinig geld. Het betekent dat je niet zoveel hoeft te verdienen en een groot deel van je tijd kunt besteden aan dingen die niet persé geld opleveren.
Had zoiets ook al een keer bedacht. Ik zag een mooi klein huisje met een stuk grond in de Morvan voor 60k euro. Daar zouden we het ook een tijd uit kunnen houden. Zoiets blijft voor ons plan B.
Maar je moet natuurlijk niet je huis in A’dam verkopen en je geld opeten, maar zorgen dat je het geld voor dat huisje bij elkaar krijgt en gaan leven van de verhuuropbrengst van je A’damse appartement. Dat levert meer op stel ik me zo voor?! Al weet ik niet hoe het zit met belastingen als je in Spanje woont.
Maar goed, toch niet relevant want je gaat leukere dingen doen dan leven als kluizenaar.
Verstandig, leuk en (positief) spannend.
Als ik het commercieel zou verhuren, zou ik daar vorstelijk van kunnen leven in Asturias. Maar dat zou slechts een tijdelijke oplossing zijn (want mijn hypotheekverstrekker vindt permanente verhuur niet goed) en teveel ballast en gedoe. En zelfs als ik hier een eenvoudige hut koop, heb ik het geld toch wel nodig. Laat staan als ik ook nog een beetje wil ondernemen. Bovendien: emigreren is emigreren.
Het is heerlijk om weinig geld nodig te hebben. De beste verzekering voor een relatief zorgeloze toekomst. Fijn om te weten dat je zo makkelijk rond kan komen. Maar op papier is het altijd toch weer makkelijker dan in het echt.
Helemaal eens! Waar mij het om gaat is dat ik uitzonderingen wil kunnen maken op mijn zuinige gedrag. Gisteren had ik een overstaptijd van 4 uur tussen de ene bus en de andere. Dan kan ik dus de keus maken om ergens te gaan lunchen.
Oh, gelukkig, ik heb je blog weer gevonden. Ik was je al een maandje kwijt, maar snap nu hoe dat komt. Fijn om weer even bij te lezen. 🙂
Welkom terug! 🙂
Op zich is alleen het idee al geweldig, want dat zou dus betekenen dat als je jezelf NIET binnen een half jaar financieel onafhankelijk verklaart, je vanaf dat moment wél extra zou gaan opbouwen voor dat luxere leven. Het is wel goed om inderdaad eens te kijken naar wat je buiten beschouwing laat in zo’n rekensom. Je kunt niet per definitie uitgaan van pensioen of AOW, maar de kans dat dat binnen deze eeuw echt definitief en volledig wordt afgeschaft, lijkt me ook heel klein. Daarnaast kun je inderdaad op een gegeven moment gaan interen op je vermogen.
En dan is er nog het feit dat de meeste mensen die hiermee bezig zijn, ook op een bepaalde manier ‘hosselaars’ zijn. Ik streef financiële onafhankelijkheid na en hoewel ik daarin uitga van een volledig passief inkomen, kan ik me totaal NIET voorstellen dat ik in die situatie geen geld zou verdienen. Sterker nog; de kans is denk zelfs groot dat ik méér zou verdienen, omdat ik dan meer mijn eigen (langetermijn) route zou volgen, in plaats van me steeds af te laten leiden door acute dingen voor klanten.
Dan is financieel vrij zijn toch soms ineens een stuk dichterbij dan je denkt!
Ja, gaaf hè? Hosselen inderdaad. Ik denk dat er niemand is die FIRE is en helemaal niets meer verdient. Juist die vrijheid zorgt voor veel creativiteit en ondernemingszin.
Dag Lonneke,
Sinds je vragen op spanjeforum ( met geen blijmakende reacties ) vond ik je en volgde ik je! Was je een maand kwijt! Zocht alles af, en nu gevonden! Hoewel ik werk in NL, en samen met mijn partner een off grid finca heb in het zuidelijkste puntje van Cataluña, en veel heen en weer reis ( connectie met de aarde, de cultuur, de geur, de luchten, olijven, amandelen, sinaasappeltjes, planten, vogels, buren, hond van de overbuurman, de bergen, vergezichten rivier en nog meer behouden en ervaren) is je project, zijn je vragen, je experimenten zo herkenbaar en invoelbaar! Ik geniet van eindelijk weer eens een blog met geweldige schrijfstijl en opmaak. Zonder FB blijf ik blogs zoeken en lezen. Je open en eerlijke, transparante delen van dromen, verlangens, mogelijkheden en onmogelijkheden en de afwegingen en keuzes in alle realiteit spreken me aan. Recent adviseerde ik een jong koppel, op zoek naar grond in Spanje voor hun duurzame, permacultuur project om vooral richting Baskenland Asturië te kijken. Dat las ik ook bij jou, dat de nodige mensen wegtrekken uit Cataluña en Andalusië vanwege hitte en water. Vorig jaar reisden we een paar dagen rond Bilbao en San Sebastián en ik was zo verrast en onder de indruk. Zo mooi daar! Ben erg benieuwd naar je vervolg en hoop als ik binnen nu en vier jaar stop met werken eens een weekje te komen work away-en bij je!
Hartelijke groeten, Johanna
Ha Johanna, wow, ik ga een beetje blozen van je reactie! Fijn dat je me weer gevonden hebt, ik had me niet gerealiseerd dat ik zoveel spoorzoekers onder mijn volgers zou creëren met een sitewissel…
Die finca van jullie klinkt super! Mocht ik eens in de buurt zijn… En ja, ik heb inderdaad (net als steeds meer anderen) voor het noorden gekozen vanwege de aanwezigheid van water. Ik viel als een blok voor Asturias toen ik hier voor het eerst kwam in de zomer van 2015, maar eigenlijk is de hele noordkust mooi. Dat heeft uiteraard ook een tegenhanger. De temperatuur duikelt hier de komende dagen weer naar de 14 graden, het is bewolkt en er is regen voorspeld. Maar ja, anders was het hier ook niet zo groen…
Wees welkom tussen nu en vier jaar!
Mooi verhaal. Herkenbaar ook. Dergelijke gedachten én berekeningen gingen ook vooraf aan het verwezenlijken van onze droom: in een ‘hutje’ aan de noord westkust van Denemarken. Elke dag genoeg om het bed voor uit te komen, maar niets ‘moet’ meer, ook niet financieel. Heerlijk!