Zeven goede daden voor het einde van het jaar

En nu weer iets positiefs. Ik heb nog een week  voor zeven goede daden voor het einde van het jaar. Een idee dat ik geheel heb afgekeken van collega-blogger Anja van Minimalist Dutchie.

Goede dingenlijst

Anja deed het afgelopen week voor de tweede keer en ze begint steeds meer mensen aan te steken. Mariimma bijvoorbeeld, en  verschillende bloglezers. En mij dus. Anja heeft een lijst met wel 45 goede daden om uit te kiezen. Sommige zijn maar een minuutje werk.

Ik wilde het mezelf niet al te makkelijk maken en heb er zeven bedacht die me enige tijd en moeite kosten. Of een flinke drempel om over te gaan.

Daar komen ze.

1. Geld geven aan een bedelaar

Dit is die van die drempel. Ik heb grote moeite met de confrontatie met bedelaars. Het liefst kijk ik weg. Hoe diep moet je (letterlijk) aan de grond zitten om op straat je hand op te houden?

In Spanje zijn er sinds de crisis van 2008 behoorlijk wat bedelaars op straat te zien. Veel mensen zijn in die jaren hun baan en hun huis kwijt geraakt. En de sociale zekerheid stelt hier geen moer voor.

Een paar jaar geleden ging ik met de eigenaar van het Ezelparadijs boodschappen doen in Arriondas. Marleen groette de bedelaar die voor de supermarkt zat. Een man van in de vijftig met een stoppelbaard in vieze, grauwe kleren. Ze gaf hem wat munten.

‘Dat is Paco. Hij was vroeger tandarts.’

Deze week stap ik over mijn schroom heen en ga geld geven aan een bedelaar. Misschien wel aan twee.

2. Drie dagen op rij veganistisch eten

Ik ben al 24 jaar vegetariër en sinds twee jaar vind ik eigenlijk dat ik veganist moet worden. Want koeien die kaas maken, die lijden ook. Misschien wel meer dan vleeskoeien. Bovendien is het beter voor het milieu. En beter voor mijn gezondheid. En beter voor mijn portemonnee.

Ik ben Lonneke en ik ben kaasverslaafd.

Ik kook vrijwel altijd veganistisch, maar tegen de tijd dat de zon onder gaat, schenk ik een glaasje wijn voor mezelf in met een stukje kaas erbij. En ik gooi ′s ochtends vaak kwark door mijn havermout. Omdat ik niet altijd zin heb in pap. Of te lui ben om het klaar te maken.

Strikt veganistisch hoeft van mezelf niet, maar bijna elke dag kaas en kwark is gewoon echt niet nodig. Voor de bewustwording begin ik maar eens met drie dagen op rij.

3. Voer afleveren bij de dierenopvang

Ik ga een grote zak hondenvoer kopen en die voor de deur zetten van de plaatselijke dierenopvang. Gewoon als mentale steun. En het liefst anoniem, daarom voer voor de deur. Hondenvoer omdat ik een kattenmens ben.

4. Geld uitlenen via Kiva

Kiva is een organisatie die mensen in ontwikkelingslanden aan microkredieten helpt. Het idee is heel simpel. Mensen die geld willen lenen dienen een voorstel in, Kiva keurt het en publiceert het leenverzoek op hun website en mensen die hun geld willen uitlenen kunnen het project van hun keuze kiezen. De lening wordt terugbetaald zonder rente. Op de site van Kiva kun je precies lezen hoe het werkt.

Dit is eigenlijk zo simpel als wat. Ik heb spaargeld waarvan ik een deel best tijdelijk kan missen. En er zijn andere mensen in de wereld die niet in zo′n gespreid bedje werden geboren als ik. Waarom zou ik die niet helpen?

5. Een boekje doorsturen van een meisje uit Quebec

Ik kreeg een geinig verzoek van weer een andere collega-blogger. Een meisje uit Quebec moet voor een schoolproject een boekje zoveel mogelijk over de wereld laten reizen. Iedereen waarbij het boekje terecht komt, schrijft er wat in en stuurt het vervolgens weer door.

Het komt deze week vanuit Nederland via de post deze kant op. En ik ga ervoor zorgen dat het na mij weer in een ander land terecht komt.

6. Meedoen aan een schrijfactie van Amnesty

Dit is er ook zo eentje. Ik geloof dat ik toen ik student was me al eens had voorgenomen om mee te doen aan een schrijfactie van Amnesty International. En ik geloof dat het er toen nooit van is gekomen. Hoogste tijd om die belofte in te lossen. Mede uit dankbaarheid omdat ik zelf altijd in vrede, veiligheid en vrijheid heb mogen leven.

Ook meedoen? Zie de site van Amnesty International.

7. Stallen schoonmaken in het Ezelparadijs

Het Ezelparadijs is de plek waar mijn Spanje-avontuur zo ongeveer begon. Ik kom er nog steeds regelmatig en ik zit inmiddels in het bestuur van de Spaanse associatie. Maar het komt nog maar weinig voor dat ik daar echt de handen uit de mouwen steek. In de kerstvakantie zitten ze vrij krap qua bezetting. Prima moment om weer eens een ochtendje stallen te komen schoonmaken.

Doe mee!

Zo, ik kan aan de bak. Doen jullie mee? Het mag ook met één dingetje hè? Of begin volgend jaar als dat beter uitkomt. De lijst van Anja biedt voor ieder wat wils.

Ik kom hier begin volgend jaar verantwoording afleggen. Update: ik haalde er zes uit zeven.